Mensen zijn zo trots op hun bewustzijn dat zij zichzelf omschrijven als homo sapiens sapiens. We weten dat we weten, en we vinden dat heel gewoon. Maar hoe meer we weten, hoe minder vanzelfsprekend bewustzijn lijkt te zijn. In deze lezingenreeks bekijken we bewustzijn vanuit verschillende invalshoeken. Allereerst als voorwerp van filosofische reflectie, want als er iets is wat filosofen sinds de oudheid heeft gefascineerd dan is het wel de geest. Een heel andere kijk op mentale fenomenen wordt ontwikkeld door de neurologie. Vaak liggen neurologische problemen aan de basis van bewustzijnsstoornissen - over bewustzijn valt veel te leren op het moment dat er iets fout loopt. Maar niet enkel spitstechnologische wetenschap leert ons veel. Een oude traditie als het boeddhisme verschaft ons ook nog altijd veel inzicht, net als de taalwetenschap en het recht. Niet minder fascinerend is te kijken naar de opvattingen over het bewustzijn in de 19^de eeuw – in de gloriedagen van de hypnose. Ten slotte staan we ook stil bij het belichaamde weten. Lichaam en bewustzijn zijn geen twee verschillende dingen, ze zijn verstrengeld en voeren een mysterieuze dans op. En dat gaan we ook doen in de artistieke getinte laatste lezing. Om naar uit te kijken!