Onrust en onbehagen (2018-2019)

Het woord behagen zou afstammen van 'hagan', wat betekent: met een haag afschermen, omheinen, iemand van het nodige voorzien. Onbehagen zou dan, metaforisch gesproken, zoveel betekenen als 'zich onbeschermd weten', zich ongemakkelijk en onzeker voelen. Dat er overal in de wereld omheiningen worden gebouwd, letterlijke en symbolische, tekent onze paradoxale tijd. Nog nooit waren we zo verbonden met wat elders op de planeet gebeurt, en nog nooit was de behoefte aan bescherming, duidelijkheid en veiligheid zo uitgesproken. We zoeken naar een beetje stabiliteit in een snel veranderende wereld. De wetenschappelijke en politieke landkaart wordt voortdurend hertekend. Dat maakt mensen onrustig, maar ook alert, onderzoekend en vindingrijk. Nieuwe inzichten en mogelijkheden stapelen zich op - wat op zijn beurt weer onbehagen verwekt, maar ook een bron van hoop is. 

In de lezingenreeks Studium Generale laten we enkele bevlogen sprekers en experten op u los vanuit wetenschappelijke domeinen die ogenschijnlijk weinig met mekaar te maken hebben, maar die telkens bij een (psychologisch, geologisch, biologisch, politiek, chemisch, literair, sociaal, communicatiewetenschappelijk) probleem aanknopen dat heel wat mensen ongemakkelijk stemt, en toch iedere keer onvermoede horizonten doet oplichten. Eén keer nodigen we u zelfs uit om vanachter uw veilige haag te komen en mee te doen aan een experiment over zwermgedrag. Misschien voelt u zich daar eventjes onbehaaglijk bij, maar dat hoort soms bij het doen van onderzoek.