9 december 2013: Solidariteit en verantwoordelijkheid in een nieuwe wereld
Korte omschrijving van de lezing
Hoewel de sociale zekerheid de afgelopen 30 jaar overeind bleef, zich wist aan te passen aan nieuwe sociale, economische en demografische realiteiten en een sterke buffer was op momenten van crisis, slaagt ze er niet langer in om nog enige vooruitgang te brengen in het armoedeprobleem. Alle indicatoren waarover we beschikken, wijzen in de richting van een armoede standstill. De inkomensarmoede bij gezinnen waar niemand werkt, is gegroeid. Deels daarmee samenhangend zijn er ook tekenen van stijgende kinderarmoede. Dat is verontrustend omdat we de afgelopen 30 jaar rijker werden, met z’n allen meer aan het werk gingen, langer studeerden en hoge belastingen betaalden om een sociale zekerheid te financieren die niet in omvang verminderde. Bovendien stond het armoedeprobleem hoog op de politieke agenda’s van zowel regionale, nationale en Europese overheden.
Toch lijken hedendaagse welvaartsstaten structureel onvermogend om de bodem van de sociale bescherming op te tillen: vele minimumuitkeringen in de sociale zekerheid kenden een neerwaartse trend, kinderbijslagen erodeerden, Mattheüsffecten bleven overeind en doken op in nieuwe vormen. Tegen de achtergrond van een toekomst die zich moeilijker aandient dan het verleden, zal in deze lezing gereflecteerd worden over sociale vooruitgang in België, Vlaanderen en Europa.
De presentatie van Bea Cantillon kan je een week na de lezing opnieuw beluisteren via de paarse knop rechts op het scherm; de begeleidende powerpoint vind je hier.
Bea Cantillon