Nieuws

Unesco beschermt Belgische kermiscultuur als immaterieel erfgoed: "Eindelijk erkenning voor eeuwenoude traditie" 

De Belgische kermiscultuur is door Unesco erkend als immaterieel cultureel erfgoed.  "Eindelijk krijgen foorkramers erkenning voor hun werk en hun soms zware, nomadische leven", klinkt het bij onderzoekers van Science at the fair (UAntwerpen). 

Dat Unesco de kermiscultuur erkent, betekent zeer veel voor de 1.200 actieve foorkramers in België: "Zij zijn een hechte groep die vaak aan elkaar verwant is, aangezien ze meestal hun ouders opvolgen", zegt onderzoeker Nele Wynants.

De erkenning is het resultaat van een dossier dat 10 jaar geleden al werd opgestart. 10 jaar lang werkten de Belgische en Franse regeringen, samen met kermisverenigingen en academici, aan een aanvraag om de kermiscultuur te erkennen als erfgoed. Die samenwerking werpt nu haar vruchten af. 

Volgens de onderzoekers van de Universiteit van Antwerpen is het niet meer dan logisch dat Belgische kermissen erkend worden als cultureel erfgoed: "In België vinden er nog steeds zo’n 2.000 kermissen per jaar plaats. Ze zijn een prachtig voorbeeld van volkscultuur en bovendien bestaan ze al sinds de middeleeuwen." 

Bron van wetenschappelijke kennis en techniek

Hoewel kermissen al sinds de middeleeuwen plaatsvinden, zien ze er nu een stuk anders uit dan toen, vertelt Nele Wynants van Science at the Fair: "Nu zien we vooral mechanische attracties, terwijl kermissen vroeger ook een plek waren om bij te leren. Er waren theatershows die balanceerden tussen magie en wetenschap en verschillende musea."

Wynants onderzoekt met haar project de rol van kermissen bij de verspreiding van wetenschap: "In de 19e eeuw kon maar een minderheid van de bevolking lezen. De jaarlijkse kermis was toen de belangrijkste bron van informatie. Op die manier kon men toen ook kennis uitwisselen."

Veel van de technologische vooruitgangen van de voorbije 150 jaar werden voor het eerst getoond op kermissen. Enkele maanden nadat Wilhelm Röntgen ontdekte dat je met behulp van straling aan medische beeldvorming kon doen, was dit al te zien op kermissen. 

Deze wetenschappelijke ontwikkelingen werden getoond door zogenaamde 'physiciens'. Zij gebruikten wetenschappelijke ontdekkingen om allerlei acts uit te voeren. Ook de elektrische naaimachine of de eerste vormen van fotografie zijn hier een voorbeeld van. 

"Sommige wetenschappelijke attracties hadden ook een opvoedende rol voor het publiek"

Nele Wynants, coördinator van Science at the fair

Ook voor de anatomische kennis van de mensen speelden kermissen een belangrijke rol: "In de zogenaamde 'anatomische musea' konden mensen kennis opdoen over het menselijk lichaam. Daar bevonden zich verschillende wassen beelden van het menselijk lichaam. Die wassen beelden werden ook gebruikt in de opleidingen geneeskunde van die tijd", verklaart Wynants.  

De anatomische musea hadden vaak ook een opvoedend karakter zegt ze: "Via die wassen beelden konden mensen ook bijleren over de gevolgen van alcoholmisbruik op het menselijk lichaam. Ook de ontwikkeling van een foetus in de baarmoeder was een typisch voorbeeld van iets dat mensen in zulke musea konden zien." 

Bron: VRTnws - Klaas Wauterswo 04 dec - 16:44

De prijs "Laureaat van de Academie" is een van de meest prestigieuze prijzen die de Academie op de Openbare Vergadering uitreikt. Sinds 2001 wordt jaarlijks een jong Vlaams onderzoeker of kunstenaar bekroond in de categorieën Natuurwetenschappen, Menswetenschappen, Kunsten en Technische Wetenschappen (sinds 2009). Het bedrag voor deze prijs is €10.000. ​ 

​

​Sammy Baloji (Laureaat van de Klasse Kunsten) focust op het erfgoed van de Katanga mijnen in de Democratische Republiek Congo. Zijn onderzoeksresultaten zet hij om in video, installaties, sculpturen en fotografie. Tijd en ruimte worden daarbij gemanipuleerd om oude koloniale verhalen met hedendaags economisch imperialisme te vergelijken. Zijn kritische blik wijst ons op culturele clichés in het collectieve geheugen en op het sociaal-politiek machtsspel dat menselijk gedrag blijft dicteren.

​Lees meer.​

5 December 2024, Center for the Humanities, New York

How can we break through a culture of mistrust? Suspicion regarding our fellow beings, the authorities and enterprises is growing, blamed on passing the buck and feelings of impotence. 

'Trust: Building on the Cultural Commons' highlights the crucial role played by cultural commons, shared common life and its customs, practices, knowledge and values.

​Read more​

We doen wat er van ons verwacht wordt met veel discipline. En tussen de hectiek en de stress door, dient zich een andere behoefte aan: de behoefte aan rust, vakantie, aan tijd voor contemplatie en rustige reflectie wellicht, of zelfs nietsdoen, stilstaan, om te verwijlen. De verlangde transitie komt niet makkelijk, het is hard werken om los te laten, om te remmen, om uit onze routine te raken door te vertragen en te ont-disciplineren. We hopen dat je deze editie van FORUM+ op zult pakken om te lezen als gelegenheid, als ruimte, als interventie, of oponthoud. Neem er alsjeblieft ruim de tijd voor. Noteer de verrassingen, de onderbrekingen en de uitnodiging om onscherpte toe te laten, laat het lezen ook underwhelming zijn, en doe er idioot lang over. Met het lezen van FORUM+wensen we jullie een enorme vertraging toe.

(Coverbeeld: Anton Cotteleer, Orange, 1980-2024)

Selected for the Official Competition of the 51st edition of Film Fest Ghent, hold on to her by Robin Vanbesien will have its Belgian premiere on Wednesday 16th of October 2024 at 19:30 at Kinepolis Cinema in Ghent.

Two additional screenings will be held on Thursday, 17th of October and Sunday, 20th of October. Tickets for all screenings are available right here.

• 16.10.24, 19:30

• Belgian Premiere
• Kinepolis 1 + Q&A with the director and the cast


• Subtitles: Dutch-French 

• 17.10.24, 10:00

• Kinepolis 1 + Q&A with the director and the cast
 
• Subtitles: Dutch-French 

• 20.10.24, 14:00
• Kinepolis 8
• Subtitles: English 

Robin Vanbesien’s hold on to her traces a lived social infrastructure of care, solidarity and struggle that addresses a recent case of police and state violence in the context of migration border control in Belgium.  

In 2018, two year-old Mawda Shawri, daughter of Phrast and Shamden and sister to Hama, was shot dead by a Belgian police officer during a car chase on a central highway. In 2023, over 40 people, both undocumented and documented resident activists, assembled before the camera at La Voix des sans papiers in Brussels to stage a collective hearing of documents from and reactions to Mawda’s case. Together they produce the counter-evidence of this deadly Channel crossing, and they practice justice as a sensuous social space for collective mourning and healing. 

“This film is an invitation—an invitation to attune ourselves to a collective hearing, an invitation to rehearse, together, the capacity to hold transformation.” - Robin Vanbesien

Hold on to her is part of the doctoral project 'Ciné-Place Making' by Robin Vanbesien at Sint Lucas Antwerp and the University of Antwerp.

^{De Sinksenfoor op de Leien vorige eeuw. Op de foto is het ‘bokskraam’ te zien. — © Archief GvA}

Onderzoekers van de UAntwerpen tonen op de Sinksenfoor hoe de kermis er meer dan 100 jaar geleden uitzag. Beelden uit archieven laten zien dat de kermis vroeger ook een plek was om bij te leren over de laatste wetenschappelijke bevindingen.

Vroeger was de kermis niet alleen vermaak maar ook een plek om bij te leren over geneeskunde, aardrijkskunde, geschiedenis en de laatste nieuwe technologieën, zoals röntgenstraling. “We willen de bezoekers op deze editie van de Sinksenfoor laten kennismaken met wat er vroeger allemaal op de kermis te beleven én te leren viel”, zegt onderzoeker Bart Moens.

Dat gebeurt aan de hand van video’s, foto’s en affiches van een hypnotiseur, een anatomisch kabinet, microben onder de microscoop, een vrouw met drie hoofden, een cinema op wielen en zoveel meer. In de negentiende eeuw kon slechts een minderheid lezen en moderne communicatiemiddelen waren nog niet voorhanden. De jaarlijkse kermis was dan ook een belangrijke bron van kennis en informatie.

“De geschiedenis van wetenschap, theater en media is heel sterk met elkaar verweven, al zijn we ons daar vaak niet van bewust”, vertelt professor Nele Wynants. Zij is het hoofd van het onderzoeksproject Science at the Fair.

Naast het informeren van de bezoekers van de Sinksenfoor, willen de onderzoekers geïnteresseerden betrekken bij hun onderzoek. Wie graag op zolders en in archieven snuistert of oude foto’s of postkaarten van meer dan 100 jaar geleden kan een handje helpen.

Onder andere door deel te nemen aan het onderzoek ‘Kiekjes van de Kermis’. Er wordt vooral gezocht naar beelden van de periode tussen 1850 en 1914. Maar ook recentere foto’s zijn dan welkom”.

Het kraam van de UAntwerpen staat op zaterdag 18 en zondag 19 mei op de Sinksenfoor op Spoor Oost.

www.iedereenwetenschapper.be.
(pvdp)

Bron: Het Nieuwsblad 15 mei 2024

Dit aprilnummer van FORUM+ bevat een fascinerende diversiteit aan bijdragen uit de verschillende velden, genres en disciplines van de kunsten en artistiek onderzoek. De bijdragen situeren zich allemaal in de wereld en zijn geworteld in de maatschappij waarvan we allemaal deel uitmaken. Ontdek het nu zelf in ons gloednieuwe nummer. We wensen je veel leesplezier!

UAntwerpen zoekt foto's van kermissen voor de Eerste Wereldoorlog 

De UAntwerpen zoekt oude foto's van kermissen tussen 1850 en 1914. Wetenschappers willen een correcter beeld van de foren uit die tijd. "Op affiches en strooibiljetten uit die tijd overdrijven de foorkramers graag. Foto's kunnen een correct beeld geven", zeggen de onderzoekers.

Hoe zag de kermis eruit voor de Eerste Wereldoorlog? Die vraag stellen wetenschappers van de UAntwerpen zich. Met hun project Science at the Fair onderzoeken ze welke rol kermissen hadden bij de verspreiding van wetenschappelijke en technologische vooruitgang tussen 1850 en 1914. 

Kermisgangers ontdekten de eerste films, anatomische musea en exotische dieren

Eva Andersen, historica UAntwerpen

"We hebben veel archiefmateriaal. Maar foorkramers uit die periode overdrijven graag op hun affiches en strooibiljetten. We zien de meest exotische dieren en experimenten. Foto's kunnen dat beeld bijsturen", zegt historica Eva Andersen. "We kunnen ook in kaart brengen wie de foren zoal bezocht."

Röntgenstralen en exotische dieren

In de negentiende eeuw waren kermissen een doorgeefluik van kennis en innovatie. "De eerste films zag je op de kermis. Je vond er ook musea die de anatomie van de mens toonden. Er waren experimenten met röntgenstralen", zegt Andersen. "Kinderen en kunstenaars kwamen er ook in contact met exotische dieren. Ze leerden er over de habitats waarin ze voorkwamen." 

Wie zelf oude foto's of postkaarten heeft van Belgische, Nederlandse, Franse, Duitse of Luxemburgse kermissen, kan ze via deze link aan de UAntwerpen bezorgen.

Bron: VRTnws 4 maart 2024

_{“Het delen van kwetsbaarheden creëert vertrouwen”, meent cultuursocioloog Pascal Gielen. © Koen Devriendt}

“Geloof is blind vertrouwen”

Argwaan viert hoogtij. Het vertrouwen in de overheid, in de wetenschap en in de Kerk heeft de afgelopen jaren een flinke deuk gekregen. Pascal Gielen denkt in zijn jongste boek Vertrouwen na over hoe we dat kunnen herstellen. De oplossing ligt alvast niet in nog meer regels: “Door doorgedreven controle groeit wantrouwen.”

Nabijheid, Kwetsbaarheid, Passiviteit, het ene na het andere boek van Pascal Gielen rolt van de persen. De kunst- en cultuursocioloog werpt telkens een kritische blik op een uiterst actuele maatschappelijke kwestie – zoals de oorlog in Oekraïne of de toegenomen digitalisering – om vervolgens door te stoten naar tijdloze vragen: wanneer wordt pacifisme berusting? Wat gaat verloren in het sociaal contact zonder nabijheid? Een speciale rol is telkens weggelegd voor kunstenaars om maatschappelijke kwalen aan te kaarten. Dat tonen zijn boeken ook visueel. Illustraties van kunstenaars zetten de boodschap kracht bij. In zijn jongste boek laat de hoogleraar zijn licht schijnen op het afgenomen vertrouwen. Ook hier ziet hij een rol voor kunstenaars weggelegd om de stemlozen een stem te geven in een steeds complexere maatschappij.

Lees het volledige artikel via Tertio.

Bron: Tertio, 28 februari 2024

Laurence Petrone, doctoraatsonderzoeker bij ARIA en de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen, heeft de eerste Marion De Cannière Prijs gewonnen. Als onderdeel van de prijs, krijgt ze een solotentoonstelling bij FRED&FERRY in 2024.  

​Lees meer

Schrijver en doctoraatsonderzoeker in de kunsten Vincent Van Meenen (ARIA, Universiteit Antwerpen en Koninklijk Conservatorium Antwerpen) is genomineerd voor de BNG Bank Literatuurprijs 2023 met zijn roman 0xBlixa, die hij schreef in het kader van zijn doctoraatsonderzoek.

De jury heeft drie auteurs genomineerd voor BNG Bank Literatuurprijs 2023. 

De genomineerden van dit jaar zijn: 

• Daan Heerma van Voss met Geen vaarwel vandaag (Atlascontact) 
• Emy Koopman met Kindertrein uit Boedapest (Ambo|Anthos) 
• Vincent Van Meenen met 0xBlixa (Das Mag) 

BNG Bank Literatuurprijs 

De BNG Bank Literatuurprijs is een oeuvreprijs bedoeld voor Nederlandstalige auteurs van 40 jaar of jonger, die twee of meer literaire prozawerken op hun naam hebben staan en die nog niet doorgebroken zijn. Ook hebben ze nog geen grote literaire prijs gewonnen. De prijs bestaat uit een beeld van kunstenaar Theo van Eldik en een bedrag van 15.000 euro. Het is de 19e keer dat deze prijs wordt uitgereikt en het is één van de prijzen die het BNG Cultuurfonds jaarlijks uitreikt aan jong talent. 

Jury 

De jury bestaat uit vier leden: 

• Juryvoorzitter Pieter Jeroense - bestuurslid BNG Cultuurfonds 
• Dieuwertje Mertens - criticus en schrijver 
• Sebastiaan Kort - criticus 
• Esther Op de Beek - universitair docent Moderne Nederlandse Letterkunde aan de Universiteit Leiden 

De Lezersjury, bestaande uit mensen die bij BNG Bank werken, kiest uit de drie genomineerden ook een winnaar. Deze winnaar mag een maand naar keuze verblijven in het Roland Holsthuis te Bergen. 

Prijsuitreiking 

De prijs wordt op 11 januari vanaf 17.00 uur uitgereikt in de Amstelkerk in Amsterdam.

ARIA is deeply concerned about the situation in Gaza. We urge our political leaders to stop and denounce the violations of international law and the deaths of innocent civilians and to urgently work towards a lasting peace in the region.

At ARIA, we have researchers who have strong ties with (people in) Palestine and Israel and research projects working towards justice for Palestine.

We want to repeat here our solidarity with this research and acknowledge that these are extremely difficult times for the researchers.

In the coming weeks, we will amplify the initiatives of ARIA-affiliated researchers that help raise awareness and stimulate dialogue about the war in GAZA on our social media and website.

>> Read all about the upcoming events here.  

Het Omstandereffect

Stap binnen in de wereld van ongebaande poëzie, waarin Philip Meersman je meesleurt door verontrustende realiteiten. Van verkwiste voedseloverschotten tot door oorlog verscheurde gebieden, geen enkele menselijke zwakte ontgaat zijn scherpe, sociaal bewuste blik. Deze bundel neemt je mee door tijd en ruimte!

Met dit manuscript begeeft Meersman zich buiten de gebaande paden van de poëzie en biedt hij een fijne mix van zowel gedichten die voor zichzelf spreken als gedichten waarvan de boodschap voor de lezer niet direct duidelijk is, wat ruimte openlaat voor een brede interpretatie. Meersman zorgt voor een extra betekenislaag door niet enkel met woorden en zinsopbouw, maar ook met de vormgeving van de gedichten te spelen. Het resultaat is een bundel die je maar moeilijk neer kan leggen!

Stroming

De wereld lijdt aan boulimie
magisch realisme
van volgestouwde magazijnen
opgesnoven melkpoederzakken
aflaten van ooit uitgemolken uiers
hormonale vergiffenis vol steroïde antibiotica

De wereld lijdt aan anorexie
expressionisme
van overvliegende vrachtvliegtuigen
boomloze bergen gebombardeerd met bloem
van wegtrekkende troepen en verlaten vluchtelingen
overgelaten aan ’s vijands vrije hand

De wereld lijdt aan neurose
abstract conceptualisme
van ecologisch certificeren
van gepolijste projectielen
van unieke idemtiteit
van merkbewuste “branding”
van consumptie van kinderarbeid
en ethisch distantiëren

De wereld lijdt aan psychose
surrealisme
van 2 maten en 2 gewichten
van vrede zij met u
bij het doorboren van het hart
en het snoeren van de mond
van sekslaven, kindsoldaten, rampverkoop en cijferkijken

De wereld lijdt aan vergeef ons onze zonden want
we hadden ‘t niet zo gepland

Ook over de cover werd nagedacht. Meersman vroeg hiervoor de Argentijnse kunstschilder Rodo Espejo.

Naast duidelijke verwijzende elementen naar de inhoud van het boek, voegt de cover ook een betekenislaag toe. Zo werd er gekozen om de reddingsbanden in te kleuren met de kleuren van de kleding van de kleuter Aylan, is er een duidelijke verwijzing naar het laatste Engelstalige boek van Meersman, There Is Blue Somewhere, en zijn de huidige wereldbranden (letterlijk en figuurlijk) ook prominent aanwezig.

^{Rodo Espejo (c)}

^{Acryl op board, 21x27 cm, Buenos Aires, 2023}

Philip Meersman is een meertalige dichter-performer die de grenzen tussen geschreven en gesproken poëzie verkent. Met een sociaal-politiek en biotopisch perspectief benadert hij actuele thema's. Als coördinator van het Europese project Urban Time Machines, curator van Brussels Planetarium Poetry Fest en Transpoesie, en een doctoraat aan de AP Hogeschool, KASK Antwerpen, zet hij visuele poëzie om in XR-ervaringen. Meersman treedt wereldwijd op, geeft workshops over experimentele poëzie en doceert over deze vormen. Hij is mede-oprichter en voorzitter van de ivzw World Poetry Slam Organization aisbl, dat het EK & WK poetry slam organiseert.

​Boekvoorstelling op 10 december 2023 in de bibliotheek van Jette

Toneelhuis, De Studio, De Groene Waterman, Commons Lab en uitgeverij Valiz presenteren de boekpresentatie van Vertrouwen – het nieuwe boek van Pascal Gielen

radiomaker Nicky Aerts (Klara) gaat in gesprek met de lezers van het eerste uur:

schrijver en politicus Dyab Abou Jahjah
politica Meyrem Almaci
monseigneur Johan Bonny en
theatermaker Johan Petit
na een welkom van Koen Wynants (Commons Lab)
wordt de avond ingeleid door huurwoordenaar en kinderfilosoof Ilse Daems
en Eli Witteman (uitgeverij Valiz)  
Nicolas Mortelmans speelt sitar

1 december 19u30De Groene Waterman – Wolstraat 7, 2000 Antwerpen

“Vertrouwen stelt veel goede vragen. Zoals hoe we een culturele dynamiek kunnen creëren in de driehoek markt, overheid en ‘gemeenschap’.  Hoe we kunnen vermijden dat we ons enkel blindstaren op economisch succes of starre subsidiepolitiek. Het leest als een trein. Het opent perspectieven. Ik ben fan.” Marc Verstappen – De Studio

Vertrouwen – Bouwen op het cultureel ‘gemeen’ Hoe doorbreken we een cultuur van wantrouwen? Onze argwaan tegenover medemensen, bedrijven en overheden groeit. Privatisering van overheidsdiensten, verantwoordelijkheden doorschuiven en gevoelens van machteloosheid worden als oorzaken genoemd. Remedies zoeken we in regels, contracten en procedures, verzekeringen, audits en consultancy. In goed bestuur en transparantie ook. Maar bieden ze wel echt vertrouwen? Is vertrouwen niet altijd een beetje blind? 

‘Vertrouwen’ wijst op de rol die de culturele commons, of mooier in het Nederlands, het cultureel gemeen hierin speelt. Vertrouwen is een kwestie van cultuur, van gevoel en zelfs van esthetiek. Breed maatschappelijk vertrouwen begint bij het delen van kwetsbaarheden en het gemeen biedt daar de ruimte voor. Ademruimte en experimenteerruimte. Hoe zouden een samenleving en een beleid hier verder op kunnen bouwen?

Programma

• 19u00 Deuren open – Live muziek door Nicolas Mortelmans
• 19u30 Inleiding Commonslab
• 19u45 Verhaal van Ilse Daems
• 20u00 Korte inleiding boek en dankwoord Pascal Gielen 
• 20u20 Live muziek door Nicolas Mortelmans
• 20u35 Gesprek met Meyrem Almaci, Johan Bonny, Dyad Abou Jahjah, Johan Petit gemodereerd door Nicky Aerts
• 21u40 Live muziek door Nicolas Mortelmans
• 22u00 Einde en receptie

Locatie: Boekhandel De Groene Waterman, Wolstraat 7, 2000 Antwerpen

Deelname is gratis. Inschrijven via mail naar groenewaterman@groenewaterman.be wordt gewaardeerd

Dit oktobernummer van FORUM+ verzamelt bijdragen over de kunstschool als ecosysteem in de 21e eeuw. Hoe ziet de kunstschool van de 21e eeuw eruit? Wat blijft er over van de oorspronkelijke missie van conservatoria en academies, na de vele institutionele hervormingen en de introductie van onderzoek in de kunsten? En welke uitdagingen brengt de toekomst? Dit zijn enkele van de vragen die centraal staat in het nieuwe dossier "De kunstschool als ecosysteem".

Een moderne Great Gatsby, maar dan in een residentiële wijk in Leuven, met chia en havermelk in plaats van champagne en sigaren

Ontmoet 0xBlixa, een jonge crypto angel investor die streeft naar inner peace. Hij begint elke dag met een meme op Twitter te plaatsen en een beetje te shitposten. Zijn following is groot. Daarna gaat hij samen met zijn cryptobuddy op zoek naar slimme investeringen en NFT’s, en probeert hij niet al te veel aandacht te schenken aan de eindeloze toevalligheden die de omvang van zijn kapitaal bepalen. Of aan dat het leven een zero-sum-game is.

als je weet dat er op dit eigenste moment
ergens geld wordt verdiend
wat doe jij dan hier en nu

0xBlixa is een boek dat je nog niet eerder hebt gelezen. Een moderne Great Gatsby, maar dan in een residentiële wijk in Leuven, met chia en havermelk in plaats van champagne en sigaren.

Vincent Van Meenen dook drie jaar geleden zelf de cryptowereld in en kwam terug boven met een ontluisterende roman, een portret van de digitale goudkoorts-generatie, waarin mensen zich laten verleiden door de get rich or die trying-mentaliteit en hoe groot de risico’s zijn wanneer het spel je in zijn greep heeft.

Een fascinerend portret van de schaduwkant van de cryptoverse in een volstrekt unieke literaire stijl.

​Vincent Van Meenen (1989) is schrijver en onderzoeker. Hij doctoreert aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen en ARIA (Universiteit Antwerpen). Hij maakte theater met vluchtelingen in Athene, won op 22-jarige leeftijd WriteNow!, schreef vier romans en een dichtbundel. 0xBlixa is zijn eerste boek bij Das Mag.

Meer op:

​https://medium.com/@bowi01/een-moderne-great-gatsby-9bfa93a3d886​

​https://dasmag.nl/product/0xblixa/​

FORUM+ verschijnt doorgaans drie maal per jaar. Deze keer maken we een uitzondering, want de winterse editie wordt namelijk in dit lentenummer ondergebracht. Dit dubbeldikke nummer presenteert een grote diversiteit aan bijdragen. Tegelijk zijn ze opmerkelijk verweven. Ga zelf op ontdekkingsreis in het Februari | Meinummer van FORUM+.

​

We are excited to announce the release of “Hide to Show – Memefying Live Music, Algorythmizing Social Relationships” by Pascal Gielen and Thomas R. Moore! In this book, the authors use Michael Beil’s scenic composition as a lens to analyze our contemporary society and social media behavior. They delve into the effects of digitalization and online culture on our perception of the world and ourselves, and explore the impact of technological perfections and corrections on live performance.

Through an essay and an interview with Beil himself, Gielen and Moore strive to understand our contemporary hyperreal condition and demonstrate the intrinsic role of music and aesthetics in understanding our human condition. As they argue, beauty is a science, and like science, all our senses are keys to knowledge of the world.

Does not all social media, all our lust for communication and connection, hide our growing loneliness? Join us as we explore these questions and more in “Hide to Show”!

ISBN: 978-94-6475-549-7

For sale at info@nadarensemble.be.

10 euro + shipping cost