Dr. Nicolaas Martens | Physical healthcare for persons with a severe mental illness in mental health outreach teams for long term care
Mensen met een ernstige psychische aandoening (EPA) hebben een hoger risico op fysieke gezondheidsproblemen en een verminderde levensverwachting vergeleken met de algemene bevolking. Hoewel vaak toegeschreven aan ongelukken en suïcidaal gedrag, is 60% van de oversterfte te wijten aan fysieke ziekten. Het verbeteren van de fysieke gezondheidszorg voor mensen met een EPA in een niet-residentiële maatschappelijke context is cruciaal. Outreach-teams voor langdurige zorg bieden thuisbegeleiding voor deze personen. Dit onderzoek onderzocht hoe de fysieke gezondheidszorg voor patiënten van outreach-teams kan worden verbeterd.
Het bleek dat Vlaamse outreach-teams zich voornamelijk richten op psychosociale zorg, maar waarbij verpleegkundigen aanwezig zijn in alle teams. De integratie van fysieke en mentale gezondheidsdiensten bleek de kwaliteit van leven en de gezondheidsuitkomsten te verbeteren. Patiënten met EPA hebben vaak meerdere fysieke klachten, maar ontvangen beperkte behandeling, wat de noodzaak van een proactieve aanpak benadrukt.
Interviews met patiënten en professionals onthulden verschillende barrières en facilitators voor het integreren van fysieke gezondheidszorg. Communicatie, taakverdeling, kennis, tijd en stigmatisering werden geïdentificeerd als belangrijke factoren die de zorg beïnvloeden. De co-locatie van diensten werd benadrukt als een belangrijke organisatorische factor. Artsen benadrukten de noodzaak van duidelijke richtlijnen en de rol van verpleegkundigen bij het initiëren van zorg, en patiënten meldden niet altijd de juiste hulp te ontvangen voor fysieke klachten.
Een verpleegkundige interventie met behulp van het Health Improvement Profile (HIP) instrument werd ontwikkeld om fysieke gezondheidsproblemen te screenen en aan te pakken. Hoewel financiële beperkingen de duurzaamheid ervan belemmerden, toonde de interventie aan dat een verpleegkundige rol binnen outreach-teams de aandacht voor fysieke gezondheid aanzienlijk kan verbeteren. De bevindingen van de studie ondersteunen het collaboratieve zorgmodel, dat mentale en fysieke gezondheidsdiensten integreert om de hoge prevalentie van fysieke comorbiditeiten bij individuen met EPA aan te pakken.
Het onderzoek benadrukt de noodzaak van organisatorische veranderingen om de fysieke gezondheidszorg binnen de geestelijke gezondheidszorg in de maatschappij te verbeteren. Financiële barrières en het ontbreken van nationale richtlijnen in België vormen aanzienlijke uitdagingen. Toekomstig onderzoek moet zich richten op het ontwikkelen van uitgebreide richtlijnen, het verkennen van digitale hulpmiddelen en het implementeren van geïntegreerde zorgmodellen om de uitkomsten voor individuen met EPA te verbeteren. Het benadrukken van klinische leiderschapsvaardigheden in de verpleegkundige opleiding kan interdisciplinaire samenwerking en patiëntgerichte zorgstrategieën bevorderen.
English abstract
People with severe mental illness (SMI) face a higher risk of physical health problems and reduced life expectancy compared to the general population. While often attributed to accidents and suicidal behavior, 60% of the excess mortality is due to physical illnesses. Improving physical healthcare for people with SMI in community settings is crucial. Outreach teams provide home-based guidance for these individuals.
This research explored how to enhance physical healthcare for patients of outreach teams.
It was found that outreach teams primarily focus on psychosocial care, with nurses playing a key role in all teams. The integration of physical and mental health services was shown to improve quality of life and health outcomes. Patients with SMI often have multiple physical complaints but receive limited treatment, underscoring the need for a more proactive approach in addressing their physical health needs.
Interviews with patients and professionals revealed various barriers and facilitators to integrating physical health care. Communication, task distribution, knowledge, time, and stigmatization were identified as key factors affecting care. The co-location of services was highlighted as an important organizational factor. Physicians emphasized the need for clear guidelines and the role of nurses in initiating care, while patients reported not always receiving appropriate help for physical complaints.
A nursing intervention using the Health Improvement Profile (HIP) tool was developed to screen and address physical health issues. Although financial constraints hindered its sustainability, the intervention demonstrated that a nursing role within outreach teams can significantly improve attention to physical health. The study's findings support the collaborative care model, which integrates mental and physical health services to address the high prevalence of physical comorbidities in individuals with SMI.
The research highlights the need for organizational changes to enhance physical healthcare within community mental health services. Financial barriers and the lack of national guidelines in Belgium pose significant challenges. Future research should focus on developing comprehensive guidelines, exploring telemedicine, and implementing integrated care models to improve outcomes for individuals with SMI. Emphasizing clinical leadership skills in nursing education can foster interdisciplinary collaboration and patient-centered care strategies.
Promotoren
Prof. dr. Geert Dom (Universiteit Antwerpen)
Prof. dr. Marianne Destoop (Universiteit Antwerpen)
Juryleden
Prof. dr. Paul Van Royen (Universiteit Antwerpen - voorzitter)
Prof. dr. Olaf Timmermans (Universiteit Antwerpen-Hogeschool Zeeland)
Prof. dr. Wiepke Cahn (UMC Utrecht [Nederland]) [Nederland]
Prof. dr. Petrie Roodbol (UMC Groningen [Nederland])