Post-doc
Choi Deblieck, PhD
Gefascineerd door de fijne kneepjes van functioneel hersenonderzoek, vervolgde ik mijn doctoraat in cognitieve neurowetenschappen en functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI) aan de Universiteit van Milaan, Bicocca, Italië, na het behalen van mijn diploma psychologie aan de Universiteit van Californië, Los Angeles.
Mijn academische traject nam in 2005 een belangrijke wending toen ik in dienst trad bij het laboratorium van prof. MarcoIacoboni, een gerenommeerde autoriteit op het gebied van spiegelneuronen en empathie. Ik verdiepte me diep in de theorie en praktijk van functionele beeldvorming van de hersenen, terwijl ik me ook verdiepte in de studie van repetitieve Transcraniële Magnetische Stimulatie (rTMS) – een niet-invasief hulpmiddel voor het onderzoeken en moduleren van hersenactiviteit. Mijn jaren als toezichthoudend senior onderzoeker werden gekenmerkt door uitgebreide samenwerking met experts uit diverse domeinen, waaronder het Mal de Débarquement Syndroom, autisme, musicologie, besluitvorming onder bedreiging, seksueel gedrag, om er maar een paar te noemen. Deze periode van interdisciplinaire samenwerking verrijkte mijn begrip van de biologische grondslagen van menselijk gedrag, vooral in relatie tot spiegelneuronen, imitatie en empathie. In 2015 bood UPCKU Leuven mij de rol aan van TMS-expert, en ik paste mijn expertise in TMS en transcraniële gelijkstroomstimulatie (tDCS) toe om alternatieve zorg te bieden aan behandelingsresistente individuen die worstelen met een breed scala aan psychiatrische en neurologische gezondheidsproblemen, variërend van obsessief-compulsieve stoornis, verslaving, depressieve stoornis aan neuropathische pijn of functionele neurologische stoornis.
Ik vind voldoening in het integreren van verschillende modaliteiten, van kwantitatieve elektro-encefalografie (qEEG) en fMRI, om ons begrip van de vragen die we proberen te beantwoorden te verdiepen. Daarnaast wil ik graag causale verbanden tussen hersengedrag onderzoeken die een aanvulling vormen op de correlatiebevindingen van hersenscans. Dit streven sluit aan bij mijn passie voor het ontrafelen van de biologische basis van menselijk gedrag en het begrijpen van het opmerkelijke vermogen van de hersenen tot neuroplasticiteit. Mijn belangrijkste doel bij LEIA is het evalueren van alternatieve behandelmethoden voor vestibulaire stoornissen, met een focus op neuro-vestibulaire stimulatie bij MdDS, en het onderzoeken van het effect van microzwaartekracht als een functie van psychocognitieve toestanden in ruimtevluchtanalogen.
