​In 1981 stapte alumnus Dirk Coorevits door de poort van UFSIA met het diploma TEW op zak. Samen met oprichter Vic Swerts bouwde hij in een tijdspanne van 41 jaar Soudal  uit Turnhout mee uit tot een wereldwijd familiebedrijf.  Vorig jaar was deze producent en verdeler van bouwspecialiteiten met intussen circa 4.000 medewerkers goed voor een omzet van 1,3 miljard euro. ​

Een gelukkige jeugd

“Ik volgde in het college van Waregem met goede resultaten economische humaniora, gewoon omdat er geen Latijnse was. Na mijn middelbaar dacht ik aan accountancy maar uiteindelijk koos ik voor de richting marketing."

“Ik was nogal goed in vele vakken, ook in talen. Men adviseerde mij om dokter te worden, want blijkbaar schrijf ik lelijk”, lacht hij. ”Maar ik kan niet tegen bloed en geneeskunde sprak mij niet aan. Ik wilde verder gaan in waarin ik goed was, economische vakken. 

En een even gelukkige kotstudent

"In 1977 stapte ik voor de eerste maal door de poort in de Prinsstraat. Ik ging op kot in de Koningstraat vlakbij UFSIA. Ik voelde mij als kotstudent ‘vrijgevochten’, met alles heel nabij, zowel eten, slapen, als les krijgen en studeren.”

Ik nam deel aan vele activiteiten, ik was lid van vele studentenclubs. Het Aperitief  was een club die ik samen met mijn studievrienden heb opgericht en waarmee we o.a. cantussen hebben georganiseerd. Thuis was ik ook lid en praeses van de studentenclub Thraso.”

Zoals vele andere alumni heb ik mijn echtgenote ontmoet tijdens mijn studentenjaren. Aanvankelijk was zij een vriendin in ons clubje van West-Vlamingen, uiteindelijk is zij mijn vrouw geworden. 

Ik kijk met héél veel genoegen terug op die studententijd. Die was er een van vrijheid, blijheid en intellectuele verrijking. Nog bijna ieder jaar komen wij  samen met datzelfde groepje van toen. Die band doorstaat de tijd.”

Van exportmanager tot operationele duizendpoot

Ook zijn band met Soudal doorstaat duidelijk de tijd. Tot vandaag zijn eerste én laatste werkgever…

“Eerst werkte ik wel enkele maanden bij een verzekeringsmaatschappij. Bij Soudal kwam ik terecht via de plaatsingsdienst van UFSIA, in handen van pater Taymans. Ik werd er als TEW-er geselecteerd uit enkele kandidaten, ben van Waregem naar Turnhout getrokken, ben hier blijven plakken, heb oprichter Vic Swerts leren kennen… Hij heeft mij aangeworven in 1982 als 27^ste werknemer en vandaag zijn we hier met meer dan  4.000 mensen. 

Ik begon als medeverantwoordelijke voor de export en 6 maanden later was ik exportmanager. Toen ben ik héél veel naar de omliggende landen gereden, klanten gemaakt, beurzen bezocht,... Aanvankelijk binnen Europa dus.”

Soudal bleef niet beperkt tot Europa…

“In 1984 was ik al present in Hongkong en in 1986 ging ik Soudal voorstellen in China. Ook toen al waren wij heel internationaal gericht.”

Wij blijven investeren zodat we kunnen blijven groeien. We zijn vandaag met 8 fabrieken bezig. Wij kennen de dure woorden en theorieën  van het ondernemen ons bijgebracht door professoren, maar wij zijn pragmatici, passen al die begrippen gewoon toe. Wij maken ook fouten maar zetten die dan recht. Je moet héél veel kleine beslissingen nemen, altijd in dezelfde goede richting. Tegen theoretici zeg ik altijd: “7 procent is inspiratie,  93 procent is transpiratie. Inspiratie haal je uit contacten, luisteren of lezen. Je kunt dat proces, allerlei ideeën oppikken, niet stoppen. Je gaat ermee slapen en staat ermee op.” 

Trends Manager van het jaar 2020

"Wat waren de motieven van de jury? Ons volgehouden parcours, vermoed ik, de permanente aandacht om die groei constant waar te maken. Daarbij moet je op de centen letten, alles onder controle houden én innovatief blijven. Daarom hebben wij niet alleen bekwame HR-medewerkers, maar we zijn ook voorloper in IT, trachten overal de eerste te zijn, zeker ook inzake productontwikkeling en kijken er naar uit om nog sneller vooruit te geraken. 

Wij zijn nooit de grootste in iets, wél, met onze vestigingen in 77 landen en onze verkoop in 140 landen, de grootste van de kleinen en de kleinste van de groten.”

Work-life balance

 “Ik heb een heel goede echtgenote, die dezelfde carrièremogelijkheden had als ik. Zij was de eerst vrouwelijke financiële directeur van Janssen Pharmaceutica in het buitenland, met name Nederland. Zij heeft haar job opgezegd om voor de kinderen te zorgen. Ik heb een dochter van 31 en een zoon van 27. Mijn dochter geeft les aan de hogeschool in Leuven, mijn zoon werkt in Madrid voor AWS,  de cloud-divisie van Amazon.

Ik was regelmatig weg, ook ’s avonds was ik vrij veel uithuizig. Kortom, wij hebben een vrij succesvol compromis afgesloten. Daarvoor ben ik mijn vrouw eeuwig dankbaar.”

Leven na Soudal: nu wat kalmer?

“Als CEO kan je het niet kalmer aan doen. 40 procent minder CEO zijn, dat gaat toch niet? Je doet dit met hart en ziel, je wilt overal bij zijn, overal helpen, het beste van je zelf geven. Ik wil nog 4 of 5 jaar werken en dan zien we wel weer. 

Of ik geen vrees heb voor het zwarte gat na Soudal, moet je me dus nog niet vragen. Trouwens, zwarte gaten zijn ook bronnen van energie. Daar ben ik niet bang van,” lacht hij.

Ben De Bruyn, in opdracht van Alechia