Wie is wie?
Arthur Cools
Het onderwijs en onderzoek van Arthur Cools situeren zich in twee domeinen van de filosofie. Het ene domein is de geschiedenis van de filosofie. Zijn expertise betreft hier in het bijzonder de (post-)hegeliaanse filosofie en de filosofie van de 20ste eeuw (continentale traditie). Zijn interesse gaat uit naar de fenomenologische en hermeneutische filosofie, de kritische theorie in de traditie van de Frankfurter Schule, de poststructuralistische theorie en het postmodernisme. Het andere domein is de hedendaagse kunst- en cultuurfilosofie. Arthur Cools verdedigt een belichaamde opvatting van cultuur en behandelt vanuit dat perspectief verschillende thema's uit de actualiteit. In zijn onderzoek richt hij zich meer specifiek op narratieve verbeelding, de cognitieve relevantie van literaire fictie, de representatietheorie van de kunst en de kritieken hierop, de verschillende beeldtheorieën en de transformatie van de beeldervaring in een digitale cultuur.
Hugh Desmond
Hugh Desmond is wetenschapsfilosoof en ethicus. Hij doet voornamelijk onderzoek naar de fundamenten en de ethische implicaties van de evolutietheorie. Hoe moeten we de menselijke natuur begrijpen na Darwin? Hoeveel moeten of mogen we die natuur verbeteren? Waarom is de menselijke soort zo ‘succesvol’ in vergelijking met andere aapachtigen? Waarom verdienen niet-menselijke dieren respect? Deze en andere vragen staan in het centrum van Desmonds onderzoeksbelangstelling. Vanuit dit onderzoek naar de menselijke natuur benadert Desmond een waaier aan onderwerpen. In het bijzonder is hij geïnteresseerd in de sociale structuren en de ethische waarden van wetenschap. Bijvoorbeeld: ooit hoopten we om meer excellentie te bekomen door concurrentie tussen wetenschappers op te drijven, zoals tussen bedrijven op de vrije markt. Echter, fraude en wangedrag lijken ook ongewenste gevolgen te zijn. Vandaag zijn er vele factoren die het vertrouwen in de wetenschap op de helling lijken te zetten. Wat betekent het om vertrouwen te hebben in wetenschap(pers)?
Herbert De Vriese
Herbert De Vriese is professor aan het Centrum voor Europese Filosofie. In 2011 behaalde hij zijn doctoraat aan de Universiteit Antwerpen met een proefschrift over het jonghegelianisme, de beweging die aan de filosofie van Hegel een praktische wending gaf. Zijn centrale onderzoeksinteresse betreft de transformatie van de westerse wijsbegeerte in de overgang tussen Hegel en Nietzsche, de zogenaamde ‘revolutionaire breuk’ in de negentiende-eeuwse filosofie. In een breder perspectief onderzoekt hij de samenhang tussen filosofiegeschiedenis en cultuurgeschiedenis en bestudeert hij filosofische analyses van de moderne Europese cultuur. In dat verband ligt zijn voornaamste expertise bij een kritische studie van het discours over secularisering en onttovering. Herbert De Vriese doceert metafysica, inleiding tot de westerse wijsbegeerte en seminaries over cultuurfilosofische thema’s. Voor zijn aanstelling in Antwerpen werkte hij als gastdocent aan de universiteiten van Leiden en Eindhoven. De focus van zijn publieksfilosofisch engagement ligt bij activiteiten voor de Maand van de Filosofie.
Kristien Hens
Kristien Hens is onderzoeksprofessor in de bio-ethiek. Ze doceert bio-ethiek en mediaethiek. Ze onderzoekt vragen rond reproductieve ethiek, ethiek van de psychiatrie, disability studies, dierenethiek en milieu-ethiek, en meer specifiek hoe concepten van de biologie ethische vragen beïnvloeden. Zij gebruikt daarbij graag empirische onderzoeksmethodes. Dat kunnen kwalitatieve methodes zijn zoals interviewstudies, maar ook kwantitatieve studies zoals vignettestudies, die gebruikelijk zijn binnen de experimentele filosofie. Ze laat zich ook inspireren door het bredere veld van Health Humanities. Verder denkt ze na over de verhouding tussen filosofie van de geneeskunde, filosofie van de biologie en bio-ethiek en over de plaats van de bio-ethicus binnen medisch-wetenschappelijke projecten.
Willem Lemmens
Willem Lemmens (1963) is gewoon hoogleraar voor moderne wijsbegeerte en ethiek aan het Departement Wijsbegeerte. In 1997 behaalde hij aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte van de KULeuven zijn doctoraat met een proefschrift over de ethiek van David Hume. Van 1998 tot 2000 was hij postdoctoraal onderzoeker bij het FWO. Het onderzoek van Willem Lemmens spitst zich toe op de geschiedenis van de moderne filosofie (Hume en Spinoza), de invloed van het Verlichtingsdenken op de hedendaagse ethiek en politieke filosofie, de verhouding tussen moraal en religie en tussen recht en ethiek. Van 2012 tot 2018 was hij lid van het Executive Committee van de Hume Society en van 2004 tot 2018 zetelde hij in het Raadgevend comité voor Bio-ethiek van België. In de maatschappelijke discussies rond abortus, fertiliteitsgeneeskunde en euthanasie roept hij geregeld op tot meer bezonnenheid vanuit een bekommernis voor het behoud van een traditionele visie op menselijke waardigheid.
Bert Leuridan
Bert Leuridan is naturalistisch wetenschapsfilosoof met belangstelling voor metafysica, logica en analytische filosofie in ruimere zin. Zijn onderzoek situeert zich voornamelijk in de filosofie van de bijzondere wetenschappen. Zijn meest centrale onderwerp van onderzoek is causaliteit. Hij heeft causaliteit zowel vanuit metafysisch (wat is causaliteit?) als epistemologisch (hoe kunnen causale verbanden worden ontdekt) oogpunt bestudeerd. Dit heeft hem geleid tot verwante onderwerpen zoals complexe-systeemmechanismen, wetenschappelijke wetten, wetenschappelijke verklaring, de aard van wetenschappelijke experimenten, causale ontdekking met behulp van causale Bayes netten, bewijs en statistiek. Bert Leuridan heeft zijn opvattingen toegepast op, of inspiratie geput uit, verschillende bijzondere wetenschappen en wetenschappelijke disciplines, waaronder de (klassieke) genetica, de politieke wetenschappen en de sociale wetenschappen in het algemeen, de geschiedschrijving, de ecologie, enz.
Judith Martens
Judith Martens is geïnteresseerd in handelingsfilosofie, sociale ontologie en cognitiewetenschappen. Ze werkt daarbij aan een interdisciplinaire en empirisch onderbouwde filosofie van handelen en socialiteit. Vanuit de cognitiewetenschappen laat zij zich inspireren door onderzoek naar ‘minimale’ en versplinterde vormen van cognitie. Je kunt daarbij denken aan onderzoek naar impliciete cognitie, heuristieken, gewoontes en vaardigheden. Al deze vormen van cognitie functioneren doorgaans goed, maar kunnen ons ook misleiden en tot irrationaliteit voeren. De filosofische puzzel is als volgt: hoe kunnen we rationaliteit behouden als normatief criterium voor handelen, gegeven alle facetten, fragmentatie en complexiteit van ons menselijk denken en doen? Ze kijkt daarbij zowel naar het handelen van individuen als het handelen van groepen.
Erik Myin
Erik Myin publiceert over wijsgerige psychologie in filosofische en wetenschappelijke tijdschriften. Samen met Dan Hutto schreef hij twee boeken, Radicalizing Enactivism: Basic Minds without Content, en Evolving Enactivism: Basic Minds Meet Content, verschenen in 2013 en 2017. In zijn publicaties verdedigt Erik Myin dat het mentale door en door bepaald is door de geschiedenis van interacties van personen en hun omgeving. Belichaamde activiteiten van organismen en personen vormen de basis voor het mentale. De wereld zit niet in ons hoofd, maar ons hoofd in de wereld en de menselijke wereld is altijd sociaal. Hij werkt momenteel aan twee inleidende boekmanuscripten over wijsgerige psychologie en plant in de toekomst ook over logica te schrijven.
Bence Nanay
Bence Nanay is de auteur van de boeken Between Perception and Action (Oxford University Press, 2013), Aesthetics as Philosophy of Perception (Oxford University Press, 2016), Aesthetics: A Very Short Introduction (Oxford University Press, 2019), Aesthetic Life (Oxford University Press, with Dom Lopes and Nick Riggle, 2022), Mental Imagery (Oxford University press, 2022), The Fragmented Mind (W. W. Norton, 2023), Global Aesthetics (Oxford University Press, 2024), The Philosophy of Robert Musil (Oxford University Press, 2025) en van meer dan 130 articles over filosofie van de geest, filosofie van de biologie en esthetiek. Hij is de PI van de 2 miljoen Euro ERC Consolidator Grant over mentale beelden en de 1 miljoen Euro GOA grant over impliciete bias.
Peter Reynaert
Peter Reynaert specialiseerde zich in de Husserliaanse fenomenologie en in de bredere fenomenologische traditie (Merleau-Ponty, Sartre, Henry en anderen), en concentreert zich in zijn onderzoek op een centraal thema uit de hedendaagse Philosophy of Mind/fenomenologie, namelijk het probleem van het statuut van het mentale (onderscheid fenomenologisch/psychologisch bewustzijn), de discussie dualisme/materialisme, de aard van het hedendaags (anti-)naturalisme in verband met het bewustzijn, de analyse van intentionaliteit als eigen kenmerk van het bewustzijn, en de relatie van deze topics met de historische en hedendaagse fenomenologische wijsbegeerte.
Katrien Schaubroeck
Katrien Schaubroeck doceert ethiek, feministische filosofie en hedendaagse analytische wijsbegeerte in de opleiding. Ook haar onderzoek situeert zich binnen die drie domeinen met een speciale interesse in de filosofie van de liefde, geboren uit een liefde voor de filosofie.
Geert Van Eekert
Geert Van Eekert geeft colleges over, en onderzoekt thema’s uit de domeinen van de metafysica, de ethiek en de politieke filosofie. Hij werkt samen met collega’s van het Centrum voor Europese Filosofie rond de vraag naar het statuut van de metafysica na het zogenaamde ‘einde van de metafysica’ en rond het thema van het metafysische verlangen. In het moraal-, politiek- en godsdienstfilosofische oeuvre van Immanuel Kant onderzoekt hij de spanningsverhouding tussen kritische ethiek en morele antropologie: in hoeverre is Kants concept van moreel (rationeel) handelen een concept op mensenmaat? Recenter verdiept hij zich voornamelijk in het oeuvre van Hannah Arendt, en onderzoekt hij thema’s zoals de verhouding tussen filosofie en politiek handelen, vrijheid en burgerschap, ontworteling en migratie, onteigening en de klimaatcrisis, verantwoordelijkheid en de banaliteit van het kwaad, belofte en vergeving, en identiteit en herinnering. Hij was of is promotor van onderzoeksprojecten over Kant, Stirner, Heidegger en Arendt.
Walter Van Herck
Walter Van Herck promoveerde in 1996 tot Doctor in de Wijsbegeerte (HIW, KU Leuven). Hij combineerde tussen 1989 en 2004 een deeltijdse aanstelling aan de Universiteit Antwerpen met een deeltijdse aanstelling aan de Karel De Grote-hogeschool. Binnen de Universiteit Antwerpen is hij enerzijds betrokken bij het Centrum Pieter Gillis, waar hij onder andere een opleidingsonderdeel over levensbeschouwing doceert, en anderzijds bij het departement wijsbegeerte waar hij vooral opleidingsonderdelen over filosofie van de religie verzorgt. Hij is hoofdredacteur van International Journal of Philosophy and Theology (Routledge). Samen met collega’s vertaalde hij werk van David Hume en Immanuel Kant en redigeerde hij enkele bundels over filosofie van de religie en aanverwante onderwerpen.
Luc Van Liedekerke
Luc Van Liedekerke is als professor bedrijfsethiek verbonden aan de Universiteit Antwerpen en de KULeuven. Zijn onderzoek richt zich op bedrijfsethiek, duurzaam ondernemen en financiële ethiek en loopt dikwijls in samenwerking met private partners in de vorm van leerstoelen.
Karim Zahidi
Karim Zahidi is filosoof en wiskundige. Zijn onderzoeksinteresses situeren zich binnen de domeinen van de wijsgerige psychologie, de wetenschapsfilosofie, de filosofie van de wiskunde en de politieke filosofie. Binnen de wijsgerige psychologie gaat zijn aandacht naar de relatie tussen subject en omgeving in cognitie. Daarnaast is hij geïnteresseerd in de vraag in hoeverre de menselijke geest kan ingepast worden in een naturalistisch wereldbeeld. Binnen de wetenschapsfilosofie concentreert zijn onderzoek zich op de vraag wat wetenschappelijke verklaringen zijn en welke rol wiskunde speelt in wetenschappelijke verklaringen. Binnen de filosofie van de wiskunde spitst zijn onderzoek zich toe op de rol van wiskundige bewijzen. Binnen de politieke filosofie gaat zijn aandacht vooral naar het marxisme en post-marxisme. Naast zijn academische werkzaamheden is Karim Zahidi actief binnen het maatschappelijk middenveld als voorzitter van het Frans Masereelfonds en als lid van de redactieraad van het maatschappijkritisch blad LAVA.