Mijn beslissing om naar Parijs te gaan steunde op twee factoren die perfect in de plooi vielen. Enerzijds was er de drang om in een grootstad te leven. Anderzijds was er een serieuze meerwaarde voor mijn opleiding, gezien het aanbod en de diepgang van cursussen dat ze daar aanbieden. Voor wat dit laatste betreft, ben ik de academische coördinator voor internationalisering, toen professor Van Oystaeyen, nog steeds zeer dankbaar om mij op deze mogelijkheid te wijzen. Eenmaal hij me hiervan op de hoogte had gebracht, was de keuze dan ook snel gemaakt.

De voorbereidingen die erop volgden waren enigszins spannend, althans voor het vinden van een geschikt verblijf, maar dat is wat het totaalpakket zo fantastisch maakt. Naast het zoeken naar logement, moest ik de vakken kiezen die ik er zou volgen. Dit was wel een heuse zoektocht, gezien de docenten en cursussen er jaarlijks veranderden, maar met wat over en weer gemail met de gastinstelling is dit allemaal netjes opgeklaard.  Met een verblijfplaats en de nodige administratie in orde, was ik helemaal gereed om te vertrekken!

Ik woonde op de Cité Universitaire, een gigantische woonwijk in het zuiden van Parijs voor studenten van over de hele wereld. Het leven was er geweldig. In feite is het één grote universiteitscampus voorzien van goede sportaccommodatie, een studentenrestaurant, een bibliotheek en studieruimtes.

Mijn gastinstelling lag op zo’n 20 minuten fietsen van de Cité, dus daar had ik wel enorm veel geluk mee en dit motiveerde me om de stad per fiets te verkennen. De lessen en examens waren in het Frans. Al bij al had ik hier geen moeite mee, al zal ik het moment nooit vergeten toen ik tijdens de eerste oefeningensessie aan het bord moest komen, ook al wist ik het antwoord niet. Het niveau en de werkdruk lagen wat hoger dan aan de Universiteit Antwerpen, maar dat was een van de redenen om überhaupt naar Parijs te trekken.

Ik heb er hard gewerkt, harder dan ik thuis zou gedaan hebben vermoed ik, maar ik heb minstens even hard genoten van al de rest; van het ontmoeten van andere buitenlandse studenten op de plek waar ik woonde, van uit te gaan met Parijzenaren zelf die ik op de universiteit had leren kennen, kortom van alles wat Parijs te bieden heeft.

Onlangs ben ik teruggegaan naar Parijs voor een korte vakantie en dit was toch een speciale ervaring. Door er terug door te straten te wandelen, besefte ik nóg meer wat voor een geweldige tijd ik er beleefd heb. Op academisch vlak heb ik enorm veel bijgeleerd, wat in feite de belangrijkste motivatie voor me was, maar ook op persoonlijk vlak is de meerwaarde enorm. Het zijn misschien clichés, maar het deed deugd om zelfstandig te wonen in Parijs en om zo veel nieuwe mensen van over de hele wereld te ontmoeten! Dat ik er bovendien een aardig woordje Frans door leerde te spreken, maakt het plaatje meer dan compleet.