Het vroeg er haast om: het tweede semester van de eerste master bestond voor mij uitsluitend uit keuzevakken, dus een beter semester om eens van buitenlandse studies te proeven, was er niet. Op de lijst met universiteiten waar het departement contact mee had, sprong Konstanz er voor mij meteen uit: studeren aan het water en met de Alpen op de achtergrond, dat sprak me aan. De internationaal coördinator van ons departement (Karim Johannes Becher) had er bovendien zelf gewerkt en kon het op academisch vlak erg aanbevelen.

Ter voorbereiding heb ik taalcursussen Duits bij Linguapolis gevolgd (ik sprak geen woord Duits) alsook later met wat professoren in Konstanz gemaild om in te schatten of ik voor sommige vakken nog voorkennis moest bijschaven. Ook ben ik op het woningaanbod van de Universiteit Konstanz ingegaan. Dit raad ik iedereen aan, niet omdat ik laaiend enthousiast was over mijn relatief pover studentenkamertje daar, maar omdat woningen in Konstanz zo gevraagd zijn dat het vinden van een betaalbare studentenkamer op de privémarkt onwaarschijnlijk is.

Er was voor vertrek wel wat administratie te doen en de andere academische cultuur en kalender in Duitsland maakten het soms wat lastig.

De ontvangst in Konstanz was super. In de maand voor het begin van de lessen wordt elk semester GO Konstanz georganiseerd: een programma waarin internationale studenten een taalbad krijgen met dagelijkse lessen Duits, allerlei uitstapjes in de regio, leren over Duitse academische cultuur, de universiteit en de stad, en elkaar leren kennen. Plotseling op mijzelf in een vreemd land zijn was zeker wat stresserend in het begin, maar eenzaam was ik er nooit, en de vriendelijke en behulpzame mensen van de universiteit zorgden ervoor dat we altijd onze weg vonden, letterlijk en figuurlijk.

In april begonnen de lessen. De wekelijkse werkdruk was iets hoger dan in Antwerpen (ik nam slechts 24 SP op maar het voelde aan als 30) toch was het algemene niveau gelijkaardig en kon ik zonder problemen mee volgen met de andere studenten. Ik koos voornamelijk voor vakken die niet op UAntwerpen gegeven worden en dat beviel me zeer. Eén van de vakken was 'Modeltheorie', misschien wel het interessantste dat ik ooit gevolgd heb.

Konstanz is een studentenstad, maar ook in het weekend is er genoeg te doen. In de oude stad zijn er kroegen, een theater waar je als student gratis heen kan en regelmatig evenementen als een cultuurnacht of een wijnfestijn. Dancings bevinden zich verder uit het centrum, maar met nachtbus of fiets (of zelfs te voet , want zo groot is de stad niet) geraak je altijd wel thuis. Bovendien ben je met het openbaar vervoer zo in het magische Zwarte Woud of in andere steden rond het meer.

Wat mijn studies betreft heb ik over dingen geleerd die in Antwerpen (zelfs België) niet onderzocht worden en contacten gelegd met professoren die aan interessant onderzoek doen. Dat was verrijkend en het is ook iets wat ik meeneem als ik misschien later aan onderzoek zou doen.

Minstens even belangrijk was de ervaring op zich om te wonen en te studeren in een ander land en om met mensen van over de hele wereld vriendschap te sluiten. Dat mensen van de andere kant van de planeet niet fundamenteel van mij verschillen, is een feit dat ik rationeel wel aannam, maar het was toch nog iets helemaal anders om het zelf te ervaren. We komen uit totaal andere culturen, maar eigenlijk houdt niets ons tegen om goed overeen te komen hé. Als je dit leest en denkt dat je daar nu al van overtuigd bent, wacht toch maar totdat je het zelf meemaakt.

Het naarste aan studeren in het buitenland is eigenlijk dat het vroeg of laat gedaan is en je je nieuw opgebouwde leventje en nieuwe vrienden al terug moet achterlaten. Gelukkig is het tegenwoordig niet moeilijk om contact te houden. En de komende zomers zal de vraag voor mij niet zijn: “Naar welk land ga ik op reis?”, maar “Welke buitenlandse vriend(in) ga ik bezoeken?”.