Nieuwe beeldvormingsmethode voor diagnostisering ziekte van Huntington
Nieuwe aanpak leidt tot nauwkeurigere diagnose ziekte van Huntington
Onderzoekers UAntwerpen beschrijven niet-invasieve beeldvormingsmethode voor meting giftige mHTT-eiwit
1 op 10 000 Belgen leidt aan de ziekte van Huntington. Deze ziekte is een erfelijke neurologische aandoening waarbij bepaalde groepen zenuwcellen in de hersenen langzaam afsterven en vervolgens voornamelijk motorische en/of cognitieve stoornissen veroorzaakt. Onderzoekers aan de Universiteit Antwerpen hebben nu een nieuwe methode beschreven om de ophoping van het giftige mHTT-eiwit in levende hersenen in beeld te brengen en te kwantificeren. Het is immers deze ophoping die de ziekte van Huntington veroorzaakt. Dankzij de nieuwe methode kan de diagnose van Huntington voortaan nauwkeuriger worden gesteld.
De ziekte van Huntington is een ongeneeslijke neurologische aandoening die wordt veroorzaakt door een genetische mutatie in het DNA van een specifiek gen dat huntingtine wordt genoemd. Een erfelijke fout in dit gen levert een verkeerd gevouwen eiwit op, gedefinieerd als mutant huntingtine (mHTT). Ophoping van dit giftige eiwit beschadigt de cellen in de hersenen, wat leidt tot symptomen zoals ongecontroleerde bewegingen en cognitieve stoornissen.
Een belangrijk doel van wetenschappers is nagaan of het stoppen of afremmen van de ophoping van mHTT een effectieve behandeling voor Huntington zou kunnen zijn. Om te controleren of de ophoping van giftig mHTT werkelijk afgeremd wordt, moeten we eerst de concentratie ervan kunnen meten.
In een onderzoek gepubliceerd in het prestigieuze wetenschappelijke tijdschrift Science Translational Medicine hebben onderzoekers aan de Universiteit Antwerpen en hun medewerkers een nieuwe methode beschreven om de ophoping van het giftige mHTT-eiwit in levende hersenen in beeld te brengen en te kwantificeren.
Minder ingrijpende, toch accuratere beeldvorming
Dr. Daniele Bertoglio en collega's hebben een nieuwe beeldvormingsmethode ontwikkeld om het giftige geaggregeerde mHTT-eiwit te visualiseren. "Met behulp van deze niet-invasieve beeldvormingstechniek konden we de hoeveelheid schadelijk mHTT die zich ophoopt in de hersenen van muizen met de ziekte van Huntington observeren en meten (figuur 1). Bovendien hebben we deze beeldvormende benadering getest met nieuwe behandelingen waarvan bekend is dat ze de mHTT-concentratie doeltreffend verlagen. Muizen met lagere hoeveelheden mHTT vertonen een zwakker signaal met dit instrument, wat suggereert dat deze nieuwe beeldvormingsmethode gebruikt kan worden om te evalueren of verschillende soorten behandelingen de giftige mHTT-concentraties in de hersenen ook effectief verminderen."
In een volgende stap zal dit nieuwe beeldvormingsinstrument bij menselijke patiënten worden getest om na te gaan of het verloop van de ziekte en de behandeling ervan ook bij hen opgevolgd kan worden. "Deze unieke methode zou van cruciaal belang kunnen zijn om wetenschappers en artsen meer inzicht te geven in de ontwikkeling van de ziekte in verschillende delen van de hersenen. Bovendien is er een enorm potentieel om met deze techniek te bepalen welke mogelijke behandelingen op een bepaald moment de beste zijn voor een bepaalde patiënt, en hoe goed ze werken."
Referentie van de studie: Bertoglio et al., Sci. Transl. Med. 14, eabm3682 (2022)