Abstract
Viscerale leishmaniasis (VL) wordt veroorzaakt door Leishmania donovani en Leishmania infantum. De huidige therapieën worden geassocieerd met resistentie, hoge kostprijs, parenterale toediening of ernstige nevenwerkingen.
Miltefosine (MIL) is hierbij het eerste orale geneesmiddel tegen VL met een goed therapeutisch effect en gebruiksgemak en een aanvaardbaar veiligheidsprofiel. Het werd recent gepositioneerd als eerstelijnstherapie in India, Nepal en Bangladesh. Miltefosine heeft heel wat karakteristieken die resistentie-ontwikkeling bevorderen. De selectie van MIL-resistente stammen moet voorkomen en opgevolgd worden, voornamelijk omdat er geen alternatieve geneesmiddelen in klinische ontwikkeling zijn.
Om de ontwikkeling van MIL-resistentie proactief aan te pakken, is laboratoriumonderzoek naar de resistentiemechanismen en hun celbiologische en klinische gevolgen erg belangrijk.
Dit onderzoeksproject heeft als doel een gestandaardiseerd, klinisch relevant laboratoriummodel voor MIL-resistentie-inductie te ontwikkelen. De MIL-resistente stammen zullen gebruikt worden om het effect van resistentie op MIL-opname en parasiet-cel interactie te bestuderen in Leishmania-geïnfecteerde macrofagen. Waarbij ook de parasitaire fitheid van de resistente stammen wordt onderzocht.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)