Abstract
De opkomst van nieuwe en innovatieve kunstenaarsmaterialen in de 19de eeuw veroorzaakte een stilistische en materiaaltechnische revolutie in de kunstgeschiedenis. Kunstenaars begonnen ten volle te experimenteren zodat stijlen zoals het Pleinairisme en Impressionisme ontstonden. Deze verschuiving van een traditionele naar een meer experimentele manier van werken is cruciaal voor de conservatiewetenschap aangezien veel van deze modernistische schilderijen aanzienlijke problemen opleveren voor conservatoren doordat materialen instabieler, gevoeliger en onvoorspelbaarder zijn. Om deze problematieken te begrijpen stellen we een onderzoek voor naar het oeuvre van de invloedrijke Belgisch modernistische schilder James Ensor (1860-1949). Zijn veelvuldige stilistische en technische veranderingen maken zijn werk bijzonder interessant om de impact van het modernisme op de West-Europese schilderpraktijk te begrijpen. We beogen inzicht te geven in de evolutie van (a) Ensors materiaalgebruik, (b) opbouw van de verflaag en (c) technieken gedurende zijn hele carrière en hoe dit de conservatie van zijn werken beïnvloedt. We richten ons daarbij op overgangswerken in zijn oeuvre, waardoor stijlveranderingen met elkaar kunnen worden vergeleken. Door visueel en technisch onderzoek van de schilderijen te combineren met literatuur- en archiefonderzoek verwachten we onze kennis over de impact van nieuwe modus operandi op de stabiliteit van de schilderijen op lange termijn uit te breiden.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)