Abstract
Simultaantolken (ST) is een complexe cognitieve activiteit die bestaat uit gelijktijdige taken: taalbegrip, -productie en monitoring. Dit gebeurt in een werkomgeving met steeds meer technologie, waarin informatie via meerdere kanalen (multimodaal) binnenkomt. De verbale en non-verbale informatie van de spreker wordt vaak ondersteund door middelen als een slidepresentatie (met of zonder ondertiteling) of computerondersteund (CAI) tolken (terminologiesoftware). Toch bestaat er weinig empirisch onderzoek naar de balans tussen het effect van deze hulpmiddelen op de tolkprestatie en de toegevoegde cognitieve belasting op de informatieverwerking. Deze leemte willen wij vullen door het effect te onderzoeken van multimodaliteit op prestatie, visuele aandacht, cognitieve belasting, stress en gebruikerservaring van tolken. Daartoe voeren we 2 experimentele studies uit met 12 professionele tolken. Studie 1 onderzoekt één type ondersteuning: deelnemers voeren een taak uit in 4 condities, namelijk (1) ST (geen ondersteuning-baseline); (2) ST + slides; (3) ST + CAI-tool; (4) ST + intralinguale ondertiteling. Studie 2 onderzoekt 4 combinaties van ondersteuning: (1) ST + slides (baseline); (2) ST + slides + CAI; (3) ST + slides + intralinguale ondertiteling; (4) ST + slides + interlinguale ondertiteling. Tijdens de taken wordt de spreeksnelheid, een belangrijke probleemfactor bij ST, gemanipuleerd om het effect ervan te meten in relatie tot het type ondersteuning. Het project combineert objectieve en subjectieve dataverzameling en -analyse (mobiele eyetracking, polsbandjes en interviews) om diepgaande fundamentele kennis over multimodaliteit en cognitie te genereren, die ook opleiding en praktijk van tolken ten goede komt.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)