Abstract
Het zwaartepunt van afvalwaterbehandeling is door milieudruk, verstedelijking en bronintensiteit verschoven van volksgezondheid naar efficiënt brongebruik. Gecentraliseerde afvalwaterzuivering is hierin beperkt, terwijl extreme decentralisatie niet snel genoeg implementeerbaar is. Aangezien urine een hoge concentratie N, P en micropolluenten bevat, biedt gedecentraliseerde behandeling van urine veelbelovende toepassingen. In dit voorstel wordt geopperd dat urine een groter voordeel kan opleveren als een product met meerdere bronnen binnen de grenzen van het stedelijke afvalwatersysteem, in plaats van het naar buiten te exporteren als meststof of N2. Wij stellen als hypothese dat de bronefficëntie en duurzaamheid van het stedelijke afvalwatersysteem aanzienlijk wordt verbeterd door gedecentraliseerde alkalinisatie, nitrificatie en behandeling met actieve kool om componentsvoordelen (COD, N, S, P) te genereren. Technologieën en controlestrategieën, zoals energie-efficiënte membraanoxygenatie en dosering van genitrificeerde urine in riolen, zullen worden onderzocht en geïntegreerd op vlak van kinetiek, microbiomen, emissies en algemene prestaties. Deze paradigmaverschuiving zal leiden tot lagere kosten, lagere broeikasgasemissies, betere geurbeheersing, intensivering op centraal niveau en een lager energieverbruik dan zowel een conventioneel gecentraliseerd waterzuiveringssysteem als een extreem decentraal urinebeheer voor terugwinning van nutriënten of efficiënte verwijdering.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)