Onderzoek Lisa Van Linden

Abstract

Hoewel vaak genetisch verarmd door het stichtereffect, inteelt, genetische drift en opeenvolgende bottlenecks, bereiken eilandpopulaties vaak hoge dichtheden en weten ze zich aan te passen aan de lokale omgeving. Dit is paradoxaal omdat een lage allelische diversiteit kan leiden tot inteeltdepressie (vermindering van fitness door schadelijke recessieve allelen), en, op een langere tijdschaal, tot een verminderd genetisch aanpassingsvermogen van populaties. Hoe en waarom kunnen genetisch verarmde eilandpopulaties overleven en zich aanpassen aan hun omgeving? Een eerste mogelijkheid zou kunnen zijn dat lage heterozygositeit zich niet vertaalt in inteeltdepressie door verwijdering van schadelijke allelische varianten. Anderzijds kunnen de fitnessconsequenties van inteelt draaglijk zijn onder de milde selectieregimes die typisch zijn voor eilanden. Er is echter nog weinig bewijs dat deze mechanismen aan het werk zijn in natuurlijke populaties. In dit project zal ik de "eilandparadox" in insulaire en vastelandpopulaties van de ruïnehagedis, Podarcis siculus, bestuderen. Voor het eerst worden de relaties tussen populatiestructuur, genetische diversiteit, fysiologische performance, en selectiegradiënten integraal gebruikt om te ontrafelen hoe eilandbiota genetische verarming overleven.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Van Damme Raoul
• Co-promotor: Svardal Hannes
• Mandaathouder: Van Linden Lisa

Onderzoeksgroep(en)

• Functionele morfologie

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Hoewel vaak genetisch verarmd door founder effects, inteelt, genetische drift en opeenvolgende bottlenecks, bereiken eilandpopulaties vaak hoge dichtheden en weten ze zich aan te passen aan de lokale omgeving. Dit is paradoxaal omdat een lage allelische diversiteit kan leiden tot inteeltdepressie (vermindering van fitness door schadelijke recessieve allelen), en, op een langere tijdschaal, tot een verminderd genetisch aanpassingsvermogen van populaties. Hoe en waarom kunnen genetisch verarmde eilandpopulaties overleven en zich aanpassen aan hun omgeving? Een eerste mogelijkheid zou kunnen zijn dat lage heterozygositeit zich niet vertaalt in inteeltdepressie, dankzij gedragsaanpassingen gerelateerd aan partnerkeuze; of door purging van schadelijke allelische varianten. Anderzijds kunnen de fitnessconsequenties van inteelt draaglijk zijn onder de milde selectieregimes die typisch zijn voor eilanden. Er is echter nog weinig bewijs dat deze mechanismen aan het werk zijn in natuurlijke populaties. In dit project zal ik de "eilandparadox" in insulaire en vastelandpopulaties van de ruïnehagedis, Podarcis siculus, bestuderen. Voor het eerst worden de relaties tussen heterozygositeit, fysiologische performance, gedrag, selectiegradiënten en genomische structuur integraal gebruikt om te ontrafelen hoe eilandbiota genetische verarming overleven.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Van Damme Raoul
• Co-promotor: Svardal Hannes
• Mandaathouder: Van Linden Lisa

Onderzoeksgroep(en)

• Functionele morfologie

Project type(s)

• Onderzoeksproject