Abstract
Traumatisch ruggenmergletsel (SCI) wordt gekenmerkt door sensorische, motorische en autonome gebreken. De omvang van deze gebreken hangt af van het letsel type en locatie, waarbij een cervicale kneuzing het vaakst voorkomt. Na een SCI zijn neuroplasticiteitsniveaus verhoogd in het centrale zenuwstelsel, wat geassocieerd wordt met functioneel herstel bij patiënten. Verschillende beeldvormingstechnieken kunnen worden gebruikt om deze plasticiteit weer te geven, zoals magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Verschillende studies zijn uitgevoerd om neuroplasticiteit in SCI patiënten te bestuderen. De resultaten van deze studies zijn echter tegenstrijdig en niet altijd reproduceerbaar. Dit kan worden verklaard doordat die studies te heterogeen zijn, waardoor onze kennis van cerebrale plasticiteit na SCI zeer beperkt is. Bovendien worden verschillende soorten therapie ontwikkeld, waaronder neuromodulatie van specifieke witte stofbanen om het functionele herstel van patiënten te verbeteren. De locatie van hersenstimulatie is echter gebaseerd op hypotheses of op welke hersenregio's het meest actief zijn tijdens het inbeelden van het bewegen van verlamde spieren. Daarom is er behoefte aan de ontwikkeling van in-vivo beeldvormingsmethoden van de hersenen om functionele en structurele neuroplasticiteit na SCI te visualiseren en potentiële targets voor stimulatie te identificeren. Vervolgens zal beoordeeld worden of stimulatie van deze potentiële targets functioneel herstel verbetert.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)