Abstract
Kunststoffen in Belgische kunstmusea, hoe moeten ze geconserveerd worden? Samen met hun intrede als nieuw kunstmateriaal brachten ze ook nieuwe uitdagingen op zowel technisch als kunsthistorisch vlak. Internationale onderzoeksprojecten in erfgoedcollecties koppelden de technische problemen reeds met de identificatie van de materialen en hun snelle aftakeling, wat resulteerde in identificatietools en preventieve conservatiestrategieën. Wat onderbelicht bleef is de intentie en betekenisgeving aan het materiaal door de kunstenaar, met andere woorden het kunsthistorische en -filosofische aspect binnen conservatiewetenschappen. Via driedimensionale casestudies uit kunststof uit de Belgische kunstcollecties wordt de brug geslagen tussen de twee velden, met de nadruk op de praktijken van de kunstenaar. Eerst contextualiseert de literatuur- en documentenstudie, aangevuld met kunstenaarsinterviews, de kunstwerken en collecties en duidt dit de intentie en betekenisgeving van de kunstenaar aan de materialen. Verder brengt een survey in de deelnemende collecties de collectiemanagementpraktijken in kaart. Ten slotte geeft het technisch onderzoek de condities van de cases weer en vergroot het de inzichten over de effecten van de kunststoffen op het kunstwerk, de omgevende werken en het museum. Ten slotte harmoniseert de holistische conservatieaanpak de kunsthistorische en technische resultaten in een protocol, dat musea in het collectiemanagementbeleid kunnen invoeren.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)