Marijke Dieltjens docent - projectcoördinator

Onderzoek Marijke Dieltjens

Onderzoeksgroep

Prospectieve evaluatie van nieuwe indicatoren om cardiovasculaire remodelering in obstructief slaapapneu te beoordelen. 01/01/2025 - 31/12/2028

Abstract

Obstructief slaap apneu (OSA) is een vaak voorkomende chronische aandoening die gepaard gaat met belangrijke gezondheidsrisico's, inclusief een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. De beoordeling van de ernst van OSA blijft hoofdzakelijk beperkt tot de apneu/hypopneu index (AHI), die een eenvoudige telling van apneus en hypopneus per uur slaap weergeeft. Tegenwoordig wordt OSA steeds meer erkend als een complexe en heterogene aandoening, zowel wat betreft de onderliggende pathofysiologische mechanismen (endotypes), als wat betreft de klinische manifestaties en de vatbaarheid voor comorbiditeiten (fenotypes). In dit onderzoeksproject willen we inzicht krijgen in de endofenotypische variatie in OSA, met focus op de onderliggende pathofysiologische kenmerken en cardiovasculaire veranderingen door deze aandoening. Om de variabiliteit in OSA endofenotypes te vatten, zullen we nieuwe indicatoren overwegen die een uitbreiding zijn op de AHI, met speciale aandacht voor de slaapapneuspecifieke hypoxische belasting, de slaapapneuspecifieke hartslagrespons en de pulsgolf amplitude dalingen (PWADs). Aangezien het effect van behandeling op de cardiovasculaire parameters een belangrijk aandachtspunt blijft, zullen wij bovendien het effect onderzoeken van verschillende behandelingsmodaliteiten op cardiovasculaire veranderingen, waaronder continue positieve luchtwegdruk (CPAP), mandibulaire repositie apparaten (MRA) en tongzenuwstimulatie.

Onderzoeker(s)

Onderzoeksgroep(en)

Project type(s)

  • Onderzoeksproject

De ontwikkeling van een multifactorieel predictief model voor behandeling van obstructief slaap apneu door middel van een mandibulair repositie apparaat rekening houdend met het fenotype van de individuele patiënt. 01/10/2019 - 30/09/2023

Abstract

Obstructief slaap apneu (OSA) is een vaak voorkomende chronische aandoening die gepaard gaat met belangrijke gezondheidsrisico's. Onbehandeld of niet-gediagnosticeerd OSA gepaard met sociaal storend snurken, overmatige slaperigheid overdag, vermoeidheid en concentratiestoornissen, alsook een verhoogde kans om betrokken te geraken bij een werk- of verkeersongeval. Een niet-invasieve behandeloptie voor patiënten met OSA zijn de mondapparaten die de onderkaak naar voren houden met als doel de bovenste luchtweg te verruimen. Echter, de doeltreffendheid van deze mandibulaire repositie apparaten (MRA) is inconsistent en onvoorspelbaar, met ongeveer één derde van de patiënten die onvoldoende behandeld wordt. Er is daarom nood aan selectie van goede kandidaten voor deze behandelmodaliteit. OSA wordt meer en meer aanzien als een multifactoriële aandoening, met verschil in pathogenese en klinische uiting van de ziekte. In dit onderzoeksproject zal dan ook getracht worden een prospectief voorspellend model op te stellen bestaande uit een combinatie van verschillende pathofysiologische eigenschappen. Bovendien is onze kennis rond MRA-behandeling vooral gebaseerd op kleinere studies die de nodige power missen. Onze onderzoeksgroep maakt deel uit van een internationale samenwerking rond MRA-behandeling waarbij een grote multinationale database wordt opgericht. Op deze manier kunnen we de doeltreffendheid, morbiditeit en mortaliteit op langere termijn bekijken in een grote patiëntengroep.

Onderzoeker(s)

Onderzoeksgroep(en)

Project type(s)

  • Onderzoeksproject

Pathofysiologische en cardiovasculaire veranderingen tijdens behandeling met continue positieve luchtdruk en mondbeugels, beide in de optimale dosis, voor patiënten met obstructief slaap apneu. 01/10/2015 - 30/09/2018

Abstract

Obstructief slaapapneu (OSA) is een vaak voorkomend gezondheidsprobleem, en geeft een verhoogd risico op cardiovasculaire morbiditeit en daaraan gerelateerde mortaliteit. Een adequate behandeling van OSA is daarom ook belangrijk. Continuous positive airway pressure (CPAP) is de gouden standaard behandeling, maar mondapparaten worden meer en meer voorgeschreven. Het meest gebruikte en best onderzochte mondapparaat in de behandeling van OSA is het mandibulaire repositie apparaat (MRA) dat de onderkaak naar voren houdt, met als doel de bovenste luchtweg te verruimen. Deze voorwaartse positionering van de onderkaak zal er toe bijdragen dat er minder makkelijk obstructies van de bovenste luchtweg kunnen optreden. Zowel CPAP als MRA zijn levenslange behandelingen waarbij de patiënt de verantwoordelijkheid heeft om de behandeling adequaat te gebruiken. Daarom is opvolging van de therapietrouw tijdens MRA behandeling van primordiaal belang. Daarnaast is het voor beide behandelingen belangrijk dat de optimale 'dosis' wordt gebruikt, zijnde luchtdruk voor CPAP en mandibulaire protrusie voor MRA. Immers, in de literatuur lijkt een dosisafhankelijke respons een frequente bevinding te zijn, maar grotere dosissen leiden niet altijd tot een overeenstemmende reductie in ernst van slaapgerelateerde ademhalingsstoornissen. Voor MRA-behandeling is het vinden van de optimale dosis echter 'trial and error' op dit moment. Daarom zal in dit onderzoeksproject de toepasbaarheid van titratie tijdens polysomnografie worden nagegaan, en worden vergeleken met titratie tijdens slaapendoscopie voor zowel CPAP als MRA-behandeling. Daarenboven zullen pathofysiologische en cardiovasculaire veranderingen onder behandeling in de optimale dosis worden bekeken.

Onderzoeker(s)

Onderzoeksgroep(en)

Project type(s)

  • Onderzoeksproject