Abstract
Dit onderzoek gaat na hoe belangen in machtsoverheersing zich manifesteren in de gebouwde omgeving, een proces dat we de politieke 'neutralisering' van de stedelijke ruimte noemen.
Daarvoor wordt de situatie in Egypte onderzocht, waar de overheid het stedelijk ontwerp inzet om de publieke ruimte te depolitiseren door diverse vormen van oneigenlijk gebruik te belemmeren. Dit komt tot uiting in een ongekend tempo van verstedelijking, relocatie en herhuisvesting vanaf 2014. Sommige speciale controlemechanismen worden ingezet in deze nieuwe ruimten, zoals systematische uitsluiting, segregatie en diepe surveillance. Zo wil ze haar stedelijke controle uitbreiden.
De lokale eigenheden,tendensen van neoliberalisering, veelkleurig burgerschap, depolitisering, controlemechanismen, financialisering, zijn zowel globale als lokale tendensen relevant voor het concept van neutralisering. Het bestuderen van dit archetype van hervestiging stelt ons in staat deze mondiale denkbeelden te begrijpen in hun Egyptische politieke en historische context, evenals de vertaling van politiek en hegemonie in ruimtelijke vormen.
Het neutralisatieproces wordt bestudeerd aan de hand van twee complementaire casussen die diverse aspecten van het proces bestrijken: de wijk Maspero in het centrum van Caïro, en het overheidshuisvestingsproject 'Tahia Masr' in al-Asmarat aan de rand van de stad. Deze twee casestudies maken het mogelijk de exacte mechanismen van de ontwrichting en aftakeling van het publieke karakter in het ontwerp bloot te leggen. Zij belichten hoe het proces van neutralisering bestaat uit het afstoten van de veelheid aan scripts die in ruimten en territorialiteit aanwezig zijn, en uit het terugbrengen van stedelijke verscheidenheid en territorialiteit tot één enkel formeel ruimtelijk script dat leidt tot een eenduidige territoriale overheersing.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project website
Project type(s)