Onderzoek Monica Dhar

Abstract

Gehoorverlies is een wereldwijd gezondheidsprobleem dat momenteel meer dan 1,5 miljard mensen treft en ongeveer 65% van de volwassenen boven de 60 jaar. Een versnelde cognitieve achteruitgang wordt waargenomen bij volwassenen met perifeer gehoorverlies in vergelijking met hun normaal horende leeftijdsgenoten. Dit wijst op een verhoogd risico voor de ontwikkeling van dementie bij volwassenen met gehoorverlies, maar de onderliggende relatie tussen cognitief functioneren en gehoorverlies blijft onduidelijk. Eerdere studies wezen op een significante verbetering van het cognitief functioneren na cochleaire implantatie. De identificatie van een objectieve biomarker om het cognitief functioneren bij Cochleair implantaat (CI) gebruikers te evalueren zal helpen om het effect van cochleaire implantatie op cognitie te ontrafelen en kan inzicht verschaffen in de onderliggende neurofysiologische processen. De aanvrager zal Evoked response potentials uitgelokt met een auditief en visueel oddball paradigma onderzoeken om een objectieve marker voor cognitie te identificeren. Daarnaast zal ook Foutmonitoring onderzocht worden. Het doel van deze studie is het identificeren van een objectieve marker voor cognitief functioneren, onafhankelijk van het gehoorniveau die gebruikt kan worden bij CI-gebruikers maar ook bij andere patiënten populaties.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Van Rompaey Vincent
• Co-promotor: Dhar Monica
• Mandaathouder: Vandenbroeke Tinne

Onderzoeksgroep(en)

• Translationele Neurowetenschappen (TNW)

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Een grote uitdaging van het pasgeboren kind is om interne processen (fysiologisch, emotioneel en cognitief) en gedrag te leren reguleren. Zelfregulatie van het kind komt voort uit een geslaagde co-regulatie tussen baby en verzorger(s) en vormt de basis van mentale gezondheid. Regulatieproblemen (RP) in de vroege kinderjaren vormen de kiemen voor ontwikkelingsstoornissen en aanhoudende mentale gezondheidsproblemen in het latere leven. Gezien de toenemende druk op ons mentale gezondheidszorgsysteem, is het aanpakken van RP op jonge leeftijd een kosteneffectieve strategie. Gebaseerd op groeiend empirisch en klinisch bewijs, veronderstellen we dat RP bij het kind grotendeels het gevolg zijn van/aanhouden door co-regulatieproblemen binnen de kind-ouder dyade, die op zijn beurt beïnvloed wordt door stress en regulatiemoeilijkheden bij de ouder. Daarom kan het verminderen van stress en verbeteren van het zelfregulatievermogen van de ouder een veelbelovende manier zijn om zelfregulatie bij het kind te verbeteren, waardoor mentale gezondheidsproblemen worden voorkomen. Tot op heden is er een gebrek aan wetenschappelijk onderzoek over dit thema, zowel wat betreft het (1) meten en detecteren van regulatie(problemen) (WP1&2) als (2) de organisatie van preventieve zorg rond regulatie bij jonge kinderen (WP3&4). Het huidige onderzoek heeft als doel deze lacunes aan te pakken in 4 werkpakketten: (1) regulatie kwantificeren binnen een 'biobehavioral synchrony framework'; (2) de prevalentie en de contextuele risico- en beschermende factoren van RP onderzoeken; (3) de gemiste kansen in de preventieve zorg voor jonge kinderen met RP begrijpen en 3de lijn klinische expertise vertalen om deze hiaten op te vullen; en (4) een preventief 0de/1ste lijn programma ontwikkelen en testen gericht op het empoweren van ouders in het co-regulatie proces. Samen met betrokken stakeholders wil dit multidisciplinaire project een game changer zijn in de vroege preventie van de mentale gezondheidszorg.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Wouters Edwin
• Co-promotor: Dhar Monica
• Co-promotor: Van Hal Guido

Onderzoeksgroep(en)

• Centrum voor Demografie, Familie en Gezondheid

Project type(s)

• Onderzoeksproject

Abstract

Emotieregulatie is een transdiagnostisch mechanisme dat, wanneer deze maladaptief is, onderliggend kan zijn aan geestelijke gezondheidsproblemen (bijv. angst, depressie, gedragsproblemen). Kinderen met adaptieve emotieregulatie vaardigheden zijn beter in staat om hun gedrag te reguleren en hebben een betere geestelijke gezondheid. Emotieregulatie wordt daarom gezien als een belangrijke vaardigheid om bij kinderen te ontwikkelen om psychopathologie te voorkomen. Ouders spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van de emotieregulatie vaardigheden van hun kinderen. Eerst leren kinderen om hun emoties extern te reguleren door te rekenen op hun ouders om problemen op te lossen en emotionele steun te bieden in stressvolle situaties. Geleidelijk worden deze vaardigheden geïnternaliseerd en worden kinderen hierin zelfstandiger. Ze kunnen beter met stressoren omgaan, ook wanneer hun ouders niet in de buurt zijn. Ouders spelen dus een centrale rol in deze eerste fase van emotionele ontwikkeling. Adequate coaching van het emotionele gedrag van een kind kan een beschermende factor zijn voor geestelijke gezondheid. Om deze reden beoogt dit project een "evidence-based" emotiecoaching interventie te ontwikkelen, om ouders te helpen hun kinderen te coachen in het leren van emotieregulatie vaardigheden, met als ultieme doel een buffer te vormen tegen psychische stoornissen. We zullen ons hiertoe baseren op recente wetenschappelijke inzichten omtrent emotieregulatie door emotieregulatie vaardigheden te includeren die de grootste impact laten zien op geestelijke gezondheid. Verder zullen we samenwerken met ouders om tegemoet te komen aan hun noden bij het ontwerpen van de interventie.

Onderzoeker(s)

• Promotor: Dhar Monica

Onderzoeksgroep(en)

• Kind-, Jeugd- en Volwassenpsychiatrie (CAPRI)

Project website

Project type(s)

• Onderzoeksproject