Abstract
Het doel van deze studie is om een op onderzoek gebaseerd raamwerk te ontwikkelen voor de ontwikkeling van producten voor menselijke augmentatie die de identiteit of capaciteiten van de gebruiker versterken doormiddel van contextuele en fysiologische data.
Menselijke augmentatie is een interdisciplinair veld dat gericht is op het verbeteren en versterken van menselijke vaardigheden. Met de samensmelting van individu en technologie proberen mensen hun biologische vermogens te herstellen of te verbeteren. Menselijke augmentatie kan worden onderverdeeld in drie hoofdcategorieën: mentale augmentatie - die de menselijke cognitie verbetert, sensorische augmentatie - die de menselijke zintuigen verbetert, en fysieke augmentatie - die de menselijke acties verbetert. Aanvankelijk was de meerderheid van de inspanningen gericht op menselijke augmentatie gericht op de verbetering van fysieke vaardigheden, terwijl in de 20e eeuw augmentatie werd uitgebreid door geavanceerde detectie en cognitieve verbeteringen vanwege de vooruitgang in de micro-elektronica. Binnen deze studie ligt de focus op zichtbare en lichaamsnabije menselijke-augmentatieproducten, en dus primair op de derde categorie: fysieke augmentatie. Fysieke menselijke augmentatie omvat verder cosmetische augmentatie (bijv. Anaplastologie of orthodontie), functionele augmentatie (bijv. Prothese of aangedreven exoskeletten) en medische augmentatie (bijv. Implantaten of bionische lenzen).
Bij het ontwikkelen van deze producten voor menselijke augmentatie richten industriële ontwerpers en medische experts zich primair op de dringende en objectieve behoeften van de gebruiker, zoals basisfunctionaliteit, bruikbaarheid en veiligheid. Met een focus op functionaliteit en fysieke kenmerken ten koste van persoonlijke gebruikersaspecten, slagen ze er vaak niet in om de zorgen, wensen, identiteiten en levensstijlen van hun gebruikers te uiten. Daarom richten we ons in deze studie op de semiotische (visuele) en functionele interactie tussen gebruiker, context en product voor menselijke augmentatie, waardoor het vertrouwen van de gebruiker en de sociale vaardigheden kunnen worden vergroot, wat sociaal welzijn en functionele empowerment ondersteunt. Een goed ontworpen apparaat voor menselijke augmentatie moet de perceptie van de omstanders positief kunnen beïnvloeden, wat resulteert in een verbeterde zelfexpressie en zelfvertrouwen voor de gebruiker. De resulterende hoofdonderzoeksvraag luidt: "Hoe kunnen producten voor menselijke augmentatie zodanig worden ontwikkeld dat ze de individuele en contextuele identiteit van de gebruiker versterken, de gehechtheid tussen gebruikers en het welzijn van de gebruiker vergroten en sociale waarden en ethische grenzen respecteren?"
In de context van dit onderzoek zal een overkoepelende framingmethodiek van 'Research through Design' (RtD) worden toegepast. RtD is een evoluerend onderzoeksproces dat design insluit als onderzoeksmiddel om nieuwe kennis te genereren. Dit doctoraatsproject is verdeeld in vier werkpakketten (WP's). Na een grondige evaluatie van de state of the art (WP1: 'begrijpen'), richt het onderzoek zich op de verkenning van de ontwerpcontext door middel van prototyping voor specifieke gebruiksscenario's (WP2: 'conceptualiseren') en validatie door de sociale impact van de prototypes te beoordelen in real-life experimenten (WP3: 'meten'). Na elke conceptualisatie en meetcyclus worden inzichten en resultaten gestuurd naar de implementatie van nieuwe kennis- en ontwerptools (WP4: 'framework'). De studie overbrugt de huidige technische en gebruikersgerichte onbalans in de industriële ontwerpmethodiek van producten voor menselijke augmentatie. Het resulterende kader omvat ontwerpmethodologie, ontwerpaanbevelingen voor de ontwikkeling van producten voor menselijke augmentatie en meettechnieken om ontwerpbeslissingen te valideren.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)