Doctoraatsproject
Communicatie met anderstaligen in de psychiatrie: tolken en lingua franca
“The discourse between client and therapist is arguably the strongest element
of the working relationship through which the therapeutic healing or restorative process occurs.”
(Leahy 2004)
Taal is van groot belang in de psychiatrie, meer nog dan in algemene geneeskunde. Taal is onmisbaar om een therapeutische relatie tussen hulpverlener en patiënt op te bouwen. Maar wat gebeurt er als ze elkaar niet begrijpen? In veel gevallen wordt een tolk ingeschakeld (een tolk ter plaatse of via internet), maar nog vaker zoeken hulpverlener en patiënt naar een gemeenschappelijke vreemde taal, ook wel lingua franca genoemd. In Vlaanderen zal dit veelal Engels of Frans zijn. Heeft dit een invloed op het verloop van een gesprek en op de therapeutische relatie? Zijn er redenen om de ene oplossing boven de andere te verkiezen?
In mijn doctoraatsproject combineer ik twee onderzoeksmethodes: RIAS (kwantitatief) en conversatieanalyse (kwalitatief). De onderzoeksmethodes worden toegepast op vier situaties: consultaties met een tolk ter plaatse, met een afstandstolk, met gebruik van een lingua franca en consultaties zonder enige vorm van taalbemiddeling. Aan de basis van deze studie liggen audio- of video-opnames van consultaties in de psychiatrie.
In het Roter Interaction Analysis System (RIAS) wordt elke uiting in een bepaalde categorie ondergebracht (voorbeeld: encouragement, approval, laughter). Na het coderen van de consultaties wordt een kwantitatieve analyse gemaakt. Daarnaast wordt de emotionele context van elke conversatie gescoord. De resultaten van de 4 situaties worden onderling vergeleken (voorbeeld: is er even veel ruimte voor smalltalk, voor aanmoedigingen, open vragen, enzovoort).
Conversatieanalyse daarentegen vraagt een gedetailleerde transcriptie van de consultaties. Er wordt onder andere gekeken naar hoe het gesprek beurt per beurt wordt opgebouwd.
PhD project
Communication with foreign language speaking patients: interpreters and lingua franca
“The discourse between client and therapist is arguably the strongest element
of the working relationship through which the therapeutic healing or restorative process occurs.”
(Leahy 2004)
Language is of great importance in psychiatry, even more than in general medicine. Language is an essential element in building a therapeutic relationship between care provider and patient. But what happens when they don’t understand one another? Often, institutions call on interpreters (face to face or via internet), but even more often, care provider and patient try to find a common foreign language (lingua franca). In Flanders this will be English or French in most cases. Does this influence the course of the conversation and the therapeutic relationship? Are there any reasons to choose one of the solutions over the other?
In this PhD project two research methods are being combined: RIAS (quantitative) and conversation analysis (qualitative). The research methods are being applied to four different situations: consultations with a face to face interpreter, with a remote interpreter (via internet), with the use of a lingua franca, and consultations without any form of language mediation. At the base of this study are audio or video recordings of psychiatric consultations.
In Roter Interaction Analysis System (RIAS), all utterances are being placed in a specific category (e.g. encouragement, approval, laughter). After coding the consultations, a qualitative analysis is made. Moreover, the emotional context of the conversation is scored. The results of the four situations will be compared (e.g. is there equal attention for small talk, encouragement, open questions, etc.).
Conversation analysis on the other hand, demands a detailed transcription of the recordings. Conversation analysis implies looking at the conversation, turn by turn.