Zonde(r)val

Als ik voeten heb, zal ik mij een leven dragen. 


Als ik vleugels heb, zal ik niet verdwalen. 


Als ik baren mag, zal ik een eigen huid begeren. 

Als ik ogen heb, zal ik ze voor werkelijkheid sluiten. 


(ik koester de oneindigheid van nevel) 


Als ik slapen kan, zal ik mijn dromen vangen. 

Als ik bloed, zal ik bodems bloemen. 


Als ik groei, zal ik niet breken.   



Als ik val, zal ik huilen van geluk. 

 

 

 

De wereld van Zonde(r)val wordt behuisd door gevallen engelen. Hun streven om het mens-zijn te ontstijgen, ontsluierde de toorn van de goden. Zij werden bestempeld met de zeven zonden - hoogmoed, hebzucht, gulzigheid, woede, jaloezie, luiheid en wellust; aan u om de eigenaars te ontwaren – en verdwenen in een ballingschap van reputatie en stigmatisering. Doch dit bevlekt vel bleek ook een goede dekmantel voor de zondaars zelf. Ze nestelden zich in elk gebrek aan streven, hulden zich in hun veilig zondaarskleed. Trokken een gevangenis op van zelf versierde wanden. Maar ook deze muren zullen breken en elke kier braakt onvervalste levenslust. 

 

De inwoners: 

Gedreven door passie hielp de tovenares MEDEA haar geliefde Jason het Gulden vlies te veroveren. Wanneer Jason haar verlaat voor een andere vrouw is ze gekrenkt in haar trots en wordt ze overspoeld door irrationele gevoelens. De oermoeder reageert wraakzuchtig en verandert in een kindermoordenares. 

IO was de deugdzame dochter van de Griekse riviergod Inachus. Zij was zo'n schoonheid dat de Griekse oppergod haar niet onaangeraakt kon laten. Zeus benaderde haar in de gedaante van wolken om haar te ontmaagden. Door deze seksuele escapades van Zeus kwam Io terecht in een echtelijke ruziepartij waarvan zij het grote slachtoffer werd. Ze werd veranderd in een zilveren koe, bewaakt door Argus het honderdogige monster en kreeg een horzel achter zich aan als ze op de vlucht sloeg. Io kende geen rust. Het was pas na lang reizen en zeilen dat Io haar meisjesgedaante terug kreeg. 

PROMETHEUS, titanenzoon en rebel, stal het vuur van de goden en gaf dit aan de mens. Hij leerde hen ook metaal bewerken en bracht hen technische ontwikkeling bij. De mens creëerde met vuur cultuur, en ging zijn goden evenaren. Zeus was woedend: Prometheus werd aan een rots geketend en werd elke nacht bezocht door een adelaar die zijn dagelijks aangroeiende lever uitpikte. 

Na een strijd over de stad Thebe beveelt koning Kreon het lijk van Polyneikes, een landverrader, niet te begraven maar te laten rotten op het slagveld. ANTIGONE, dochter van Oedipus, trotseert echter dit gebod en kiest voor een juist eerbetoon aan haar broer boven de wetten van de staat. Ze klampt zich vast aan haar trots en drijft haar wil en verzet door, hoewel ze weet dat ze dit met haar leven zal bekopen. 

ICARUS kreeg van zijn vader, Daedalus, vleugels van veren, hout en was, om te ontsnappen van het eiland Kreta, hun door Koning Minos gekozen gevangenis. Icarus vloog –zijn vaders advies over de ‘gulden middenweg’ ten spijt- veel te hoog, zijn wassen vleugels smolten in de hitte van de zon en hij stortte neer in de Egeïsche Zee. 

Beeldhouwer PYGMALION werd menigmaal teleurgesteld in de liefde. Echter geobsedeerd door vrouwelijke schoonheid en tegelijkertijd angstig voor zulk zondig bestaan, trachtte hij een ivoren standbeeld te creëren dat de perfecte vrouwelijke schoonheid zou incarneren. Dagenlang werkte hij aan dit levenloze beeld en gaf het de naam ‘Galathea’. Uiteindelijk viel hij hopeloos voor zijn creatie, maar besefte dat zij geen hart had dat dezelfde liefde liet uitschijnen als hij voor haar. Zijn vurige passie liet hem onbedwingbaar, en bij een feest ter ere van Aphrodite sprak hij zijn stille wens uit: "Goden, als u alles geven kunt, geef mij dan een vrouw (als deze)." De god van Liefde, Schoonheid en Seksualiteit gaf gehoor aan zijn wens en blies leven in het standbeeld, dat niet veel later zijn echtgenote zou worden. 

THANATOS, zoon van Nyx (Nacht) en tweelingbroer van Hypnos (Slaap), is de ontslagen god van de Dood. Met een omgekeerde fakkel in de hand ging hij de mensen halen om hen te brengen naar de Onderwereld. Hij werd echter meerdere malen overmeesterd en vastgeketend – waaronder door Sisyphus – waardoor de mensheid even kon genieten vanonsterfelijkheid. Dit kostte hem zijn godenstatus en zijn functie als Ontzieler. Hij werd al gauw overschaduwd door onderwereldheerser Hades en bespot door alle andere goden. Hij heeft na zijn verwerping nimmer een poging gedaan om zijn status terug te winnen.

 

Tekst en regie: Edith Cassiers

Spel:
Antigone: Séverine Debecker 

Icarus: Sem Laerenbergh
Io: Evelien Van Oost

Medea: Noriko Beyens  
Prometheus: Eline Janssen 

Pygmalion: Thibault Winants  

Thanatos: Andrew Van Ostade  

Decor en rekwisieten: Anne Winters, Katinka De Jonge, Team Vleugels (o.l.v. Evelien Van Oost) en alle Zonde(r)vallenden

Techniek: Arno Meijfroidt

Veurzitter & toneelmeester: Grag Ionita

Affiche: Sem Laerenbergh

Met dank  aan: Iris Perkisas, Brenten Pieper, Sigrid Spozze, David Van Ostade, onze pottekesverzamelaars en alle andere helpende handen

Speeldata: 
Zaterdag 30 april 2011
Maandag 2 mei 
Dinsdag 3 mei 
Woensdag 4 mei 
Donderdag 5 mei 

De voorstelling begint steeds om 20u30 stipt. 

Tickets:  Tickets (€6 en €4 euro voor student) kopen kan via cast en crew. Reserveren (aangeraden) kan via debromvlieg@gmail.com, de tickets zullen dan klaarliggen aan de inkom. 

Locatie:  Theater Carwash, Sergeyselsstraat 42, 2140 Borgerhout, Antwerpen