Definities
- Wanneer spreken we van een dierproef?
'Een dierproef is elk gebruik van een dier voor experimentele of onderwijskundige doeleinden waarbij het dier tenminste evenveel pijn, lijden, angst of blijvende schade kan ondervinden als bij het inbrengen van een naald door een dierenarts. Een proef start van zodra er met de voorbereiding van het dier wordt begonnen. Wanneer er geen waarnemingen meer gebeuren, is de dierproef ten einde.'
De definitie van een dierproef is omschreven in de Europese Richtlijn 2010/63/EU. - Wat is een proefdier?
'Proefdieren zijn gewervelde dieren, maar ook inktvissen werden aan deze lijst toegevoegd. Foetale vormen van zoogdieren uit het laatste deel van hun ontwikkelingsperiode worden ook tot de proefdieren gerekend. Deze diersoorten worden beschouwd als proefdier indien er een handeling die strookt met de definitie van een dierproef, op deze dieren wordt uitgevoerd.'
Welke diersoorten vallen onder de definitie van een proefdier is omschreven in de Europese Richtlijn 2010/63/EU.
Wetgeving
Dierproeven zijn wettelijk strikt geregeld door de EU Directive 2010/63.
Elke procedure, van een eenvoudige bloedtest tot een grote ingreep, vereist vergunningen en goedkeuring van de instanties voor dierenwelzijn en ethische toetsing.
Alle organisaties zetten zich in voor de '3V's': vervanging, vermindering en verfijning. Het gebruik van dieren moet waar mogelijk vermeden of vervangen worden. Het aantal gebruikte dieren per experiment moet tot een minimum worden beperkt en de ervaring van de dieren moet worden geoptimaliseerd om het welzijn van de dieren te verbeteren. Naarmate instellingen uitbreiden en meer onderzoek verrichten, kan het totale aantal gebruikte dieren echter toenemen, zelfs als er minder dieren per onderzoek worden gebruikt.