Ongetwijfeld is Dr. Ludo baron van Bogaert één van de markantste Antwerpse persoonlijkheden uit de 20ste eeuw geweest.
Terecht werd hem in 1980 de eerste Humanitasprijs van de Provincie Antwerpen toegekend wegens "zijn belangrijke bijdrage als medicus en wetenschappelijk onderzoeker aan de verbetering van de gezondheidszorg in de Antwerpse regio en aan het tegemoetkomen aan de nood van ontelbare zieken".
De medische betekenis van Dr. van Bogaert reikt echter verder dan de grenzen van de Provincie Antwerpen.
Hij stichtte het laboratorium neuropathologie van het Instituut Bunge met, in de loop der jaren, volgende werkleiders: H.J. Scherer, G.C. Guazzi, J-J. Martin en P.P. De Deyn.
Als neuroloog en neuropatholoog genoot Dr. van Bogaert wereldvermaardheid door zijn 753 publicaties, zijn ontelbare mededelingen aan Belgische en buitenlandse universiteiten en op internationale congressen, en door zijn opleiding van meer dan 300 binnen- en buitenlandse specialisten aan het Instituut Bunge (opengesteld in 1934) en de Born-Bunge Stichting (opgericht in 1963).
Tenslotte was hij medestichter en eerste voorzitter - voor 2 termijnen van 4 jaar - van de World Federation of Neurology (WFN).
Het levenswerk van Dr. van Bogaert mondde uit in de Universitaire Instelling Antwerpen (UIA) en zijn nagedachtenis blijft ook voortleven in de schenkingen van zijn waardevolle bibliotheek aan de Koninklijke Bibliotheek Albert I in Brussel en zijn unieke Rik Wouters collectie aan het Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen.
Collectie filmfragmenten
Goed gedocumenteerde verfilmde casussen vormen een omvangrijk maar weinig bekend onderdeel van Ludo van Bogaerts wetenschappelijke erfenis.