Woven spaces

deSingel

Hoe en wanneer wordt een ontwerp werkelijkheid? Studenten uit het derde bachelorjaar architectuur ontdekken het in dit atelier waar ontwerp en productie elkaar bestuiven. Afwisselend manoeuvreren ze tussen concept en materiaalonderzoek, waardoor een object ontstaat op ware grootte dat getuigt van een diep begrip van utilitaire vormgeving, het bouwproces en de openbare ruimte. 

Onder het thema 'Woven spaces' concentreert Studio 1:1 zich dit jaar op hout als materiaal. Ze onderzochten de architectonische mogelijkheden aan de hand van verschillende ontwerpthema's die eigen zijn aan het materiaal: vervlechting, tektoniek, stapelen, reliëf, ultralicht en ruimteraster. Vijf culturele plekken in Antwerpen traden op als gastheer en stelden enkele ruimtes open: het Snijders-Rockoxhuis, Museum Plantin-Moretus, het FOMU, Kunstencentrum deSingel en Kasteel Middelheim.

Hieronder ontdek je de ontwerpen voor Kunstencentrum deSingel:

Tektoniek  / ruimte onder de hoofdtrap

Zena Ndiaye – Elisa Campion – Sacha Leiser – Fien Mesens

​ 

In deze ruimte is er dagelijks veel passage zonder dat ze echt beleefd wordt. Ons meubel nodigt voorbijgangers uit om er te vertoeven, elkaar te ontmoeten of zichzelf juist af te zonderen van de drukte. Het meubel maakt van de passage een ruimte die verschillende activiteiten toelaat: trek jezelf terug en gebruik het als een rustplek, lees een boek of folder uit het rek of spreek af voor een koffiepauze op de bank. Gebruik en beleef dit meubel zoals jij het wil.

Tektoniek / Expoplein

Claire Picard – Marie Stalpaert – Noemie Crick – Marie Goossens

​ 

Deze plek voelt voor ons aan als een sobere, warme plaats. We willen deze openheid en zachtheid in contrast brengen met een meubel dat eerder streng en strak overkomt. Het meubel wil uitnodigen tot sociale interactie, maar ook ruimte laten voor intimiteit.

Tektoniek / Expoplein

Adam Vincent – Brecht Sonneville – Juna De Leersnijder – Yoran Van Gorp

​ 

Met onze meubels scheppen we een plek van rust en ontmoeting. Ons ontwerp beschouwt het Expoplein niet langer enkel als een circulaire tussenzone, maar bakent de ruimte af van de drukte met een eigen identiteit. Onze banken zijn bruikbaar aan beide zijden: al zittend of al leunend. 

Vervlechting / Expoplein

Eline Delanghe - Ellen Wouters – Fien Smessaert – Roxanne Vercruysse

​ 

Dit zitobject is geïnspireerd op de verschillende ritmes die plaatsvinden in en rondom deze ruimte: de auto’s op de ring, de treinen op het spoor, mensen die passeren, mensen die wachten… Deze ritmes worden weergegeven via de lineaire elementen aan het zitvlak, wat nog versterkt wordt wanneer de twee delen tegen elkaar worden geplaatst. We spelen ook in op de veelzijdigheid van de ruimte. Zo kan de vensterbank ingezet worden als een verlengstuk waardoor de ruimte opgesplitst wordt naargelang de behoefte.

Vervlechting / Theaterplein

Emilie Mason – Fien Peeters – Flo De Greef – Lovic Veulemans

​ 

Met drie variaties van ons zitobject transformeren we een doorgangsruimte in een rustplek. De wisselende hoogtes bepalen de positionering van de stoelen. De ligstoel staat verdoken onder de trap voor een geborgen gevoel. Het duo stoelen nodigt uit tot sociale interactie.