Kwaliteitszorg en cijfers

De opleiding heeft een kritische ingesteldheid om de eigen werking en positie te verbeteren. De Onderwijscommissie Taal- en Letterkunde organiseert een breed aanbod aan masteropleidingen met diverse specialisatiemogelijkheden zodat de student kan kiezen in functie van zijn interesses. De opleiding is per definitie internationaal en interculturele competenties komen aan bod in verschillende opleidingsonderdelen. De opleiding neemt mooie initiatieven zoals het organiseren van buitenlandse studiereizen en summerschools, het uitnodigen van buitenlandse gastdocenten en gastlezingen door buitenlandse sprekers. Onder meer door de inzet van docenten die vooraanstaande experts zijn inzake digitalisering in de literatuur- en de taalstudie, krijgt deze belangrijke nieuwe ontwikkeling de nodige aandacht in de opleidingen. Om de studenten zelf aan het werk te zetten, gebruiken de docenten mooie vormen van blended leren, waaronder digitale oefeningenpakketten, online cursussen, sociale media en een youtubekanaal voor Nederlandstalige literatuur. Het peerreviewteam besluit dat de masterproeven van een goed niveau zijn. Alle masterstudenten taal- en letterkunde kunnen een professionele of een onderzoeksstage opnemen.

De onderwijscommissie versterkt de internationalisering verder door structurele buitenlandse partnerschappen te ontwikkelen en drempels voor uitwisseling, zoals de administratieve last en het verkrijgen van equivalenties voor in het buitenland gevolgde opleidingsonderdelen, weg te nemen. De onderwijscommissie bouwt de mogelijkheden voor blended leren verder uit. Hoewel studenten formeel vertegenwoordigd zijn in raden en commissies, engageert de opleiding zich om de inspraak, participatiemogelijkheden en communicatie met de studenten nog verder te versterken.

De review suggereerde om de identiteit van de educatieve master goed en ruim te definiëren en als een positieve keuze naast de andere masters van de faculteit te plaatsen. Op advies van het peerreviewteam reflecteert de onderwijscommissie ook kritisch over de afstudeerrichtingen in de master taal- en letterkunde en hun verhouding tot de specialisatieopties in de Master Taalkunde. Ze bekijkt in hoeverre het zinvol en nuttig is dat beide masteropleidingen en de analoge keuzemogelijkheden naast elkaar blijven bestaan.