Conferentie van 8 juni tot 11 juni 2024 (in het Engels)

Vrijetijdsbesteding is en blijft een belangrijke motivatie voor mensen om zich bezig te houden met archeologie. Veel individuen en groepen mensen houden zich bezig met het genereren en delen van kennis, waarbij ze actief de agenda bepalen van wat er onderzocht wordt, hoe en waarom. Als zodanig staan hun praktijken los van en onafhankelijk van die van professionele en wetenschappelijke gemeenschappen. In sommige gevallen kan dit leiden tot wrijvingen en conflicten. In andere gevallen kunnen professionele erfgoedspecialisten proberen om vormen van samenwerking te ontwikkelen vanuit het perspectief van participatie en burgerwetenschap. Soms zijn die vormen niet goed aangepast aan de autonome aard van de activiteiten van zulke erfgoedpraktijkgemeenschappen (EPG's).

Hoewel bepaalde types van EPG’s, zoals liefhebbers van metaaldetectie, al enkele decennia het onderwerp zijn van zowel studie als samenwerking, valt er nog veel te leren over deze groepen. Hoe hebben die erfgoedpraktijken zich ontwikkeld? Wat is de aard van hun kennisproductie, ingebed in andere motivaties om zich met erfgoed bezig te houden? Hoe verhouden deze praktijken, structuren en ideeën zich tot die van de professionele en academische archeologie? Door deze vragen te onderzoeken wil de conferentie over “Archeologie als hobby” het perspectief verleggen van terugkerende pogingen om deze groepen te controleren en te instrueren, naar productieve strategieën van dialoog en samenwerking.

De conferentie is een initiatief van het European Public Finds Recording Network (EPFRN) en wordt mede georganiseerd en mogelijk gemaakt door KU Leuven, Universiteit Antwerpen, Universiteit van Bergen (Noorwegen), Histories vzw, Fonds Wetenschappelijk Onderzoek – Vlaanderen (FWO) en Onroerend Erfgoed.