Abstract
Als reactie op de hectische en complexe samenleving van vandaag zijn in de OESO-landen veel hervormingen doorgevoerd om de publieke sector te moderniseren. Deze hervormingsdrang heeft ertoe geleid dat veel publieke organisaties betrokken zijn bij vrijwel eindeloze cycli van hervormingen. Recente bevindingen geven aan dat de dubbelzinnigheid en onzekerheid die intense hervormingen teweegbrengen, de werkstress van werknemers drastisch verhogen. Structurele hervormingen kunnen daarom paradoxaal genoeg juist de prestaties en het aanpassingsvermogen ondermijnen van publieke sector organisaties, een proces dat is aangeduid als 'repetitive reform injury'. De vraag wordt dan: hoe kan de overheid deze continue stroom van hervormingen implementeren zonder deze negatieve neveneffecten? Gezien de blijvende belangstelling voor en noodzaak van het hervormen van openbare organisaties, is het van cruciaal belang om te begrijpen hoe deze negatieve neveneffecten kunnen worden vermeden. Dit project beantwoordt deze vraag door de invloed van leiderschapsgedrag (transformationeel, transactionele en laissez-faire leiderschap) op de werkstress van werknemers in situaties van variërende hervormingsintensiteit te testen. Het project draagt niet alleen theoretisch bij tot de literatuur, maar beantwoordt ook aan recente oproepen voor de toepassing van meer innovatieve en rigoureuze methoden.
Onderzoeker(s)
Onderzoeksgroep(en)
Project type(s)