Blog Vita Smeekens

 “Save scrap for victory!” 

In vergelijking met een maand geleden, is er heel wat gebeurd met onze moestuin. Zeer voorzichtig (om de worteltjes niet te beschadigen) hebben we de plantjes, met de nodige tools, succesvol in de volle grond gezet en staan ze dus niet langer meer in een serre. In het verleden was het echter niet altijd even gemakkelijk om te beschikken over gereedschap. 

In 1910 bezat Duitsland en België 35% van de ijzerertsvelden in Lotharingen (Frankrijk) en 40% van de velden in Luxemburg. Dankzij de staal- en ijzerproductie raakten veel landen in West-Europa verenigd met elkaar. Desondanks had de Eerste Wereldoorlog tot gevolg dat deze banden voor dertig jaar verbroken werden.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog steeg zeer sterk de vraag naar ijzer in Oostenrijk voor ‘military use’. De staalindustrie kon voldoen aan de vraag vanuit het leger, maar daardoor kreeg de bevolking wel te maken met tekorten. Dit was een groot probleem voor de landbouw, vermits er met minder gereedschap gewassen moesten geteeld worden. Oostenrijk probeerde dit probleem weg te werken door staalschroot in te zamelen, een tactiek die ook door Amerika tijdens de Tweede Wereldoorlog werd toegepast. Gelukkig voor onze moestuin beschikken wij wel over het nodige tools en is het nu afwachten of de plantjes ook in volle grond verder groeien.