Blog Amelie Henderickx

Met het nodige enthousiasme, begonnen we in stralend lenteweer aan het overplanten van onze kiempjes in de volle grond. Zo plantten we onder andere bonen en maakten we meteen een constructie met takken. Die moeten er voor zorgen dat de bonen in de hoogte groeien, en niet in de breedte. Wanneer de bonen groot genoeg zijn, zullen we ze met dun touw bevestigen aan de takken. De komende maand zal in die zin cruciaal worden om onze plantjes te laten groeien. Tijdig en voldoende water geven is daarom de boodschap. Dat maakt nog maar eens duidelijk hoe (historisch) tuinieren naast vermaak ook heel wat moeilijkheden met zich kan meebrengen. Zo beschikten we niet altijd over de nodige kennis en kunde om onze tuin op een zo goed mogelijke manier te bewerken. Dat brengt me bij de vraag in hoeverre vroegmoderne hoveniers soms met de handen in de haren zaten wat het tuinieren betreft. Auteur Lenneke Berkhout beschreef reeds hoe hoveniers in deze periode niet enkel praktische vaardigheden moesten hebben, maar ook kennis van onder andere geometrie, rekenkunde en botanische termen. Ze moesten niet-inheemse gewassen kunnen verzorgen en ook in staat zijn om in een koud klimaat zoals dat van de Lage Landen plantjes in leven te houden. Toch lijken we als groep meer op Groen dan we zouden denken; ook hij begon – in tegenstelling tot andere hoveniers uit die periode – zonder enige ervaring aan het tuinieren! Laat dat alvast een geruststelling zijn.