Blog Tijn Goos

In onze historische hofstad zijn we de afgelopen maand geconfronteerd met een ‘modern’ fenomeen. Het is droog in België. In april heeft het KMI 37,4mm neerslag gemeten in Ukkel. Tegenover het gemiddelde van 46,7mm van de afgelopen dertig jaar valt het maandelijks tekort nog mee, maar het overgrote deel van de neerslag van april viel in de eerste tien dagen van de maand. De afgelopen weken zijn heel droog geweest en ook voor de komende tijd is nog amper regen voorspeld. Irrigatie is dus noodzakelijk om onze pas net ontkiemde plantjes te laten groeien, daarom hebben we de afgelopen periode regelmatig met de gieter onze tuin beregend. Na de extreem droge zomer van 2019 is echter pijnlijk duidelijk geworden dat ook de watervoorziening niet grenzeloos is. De landbouw heeft sterk te leiden onder het veranderend klimaat dat steeds meer regen geeft in de winter, maar steeds minder neerslag in de zomer. Dit vraagt om een aanpassing van ons waterbeleid. Vanaf de 19^de eeuw is een trend begonnen om door middel van snelle afvoer van water natte gronden zoveel mogelijk droog te leggen. Enerzijds om grond beschikbaar te maken voor landbouw, maar ook vanuit het miasmatisch denken dat natte moeraslanden als ziekteverwekkend zag. Vandaag zal ons waterschapbeleid aangepast moeten worden zodat er meer water vastgehouden wordt tijdens droge zomers. In onze eigen hofstad zullen we een aantal gewassen nog opnieuw moeten zaaien, omdat niet al het zaad uitgekomen is. Dit komt mogelijk doordat het te diep gezaaid is, of toch doordat er te weinig water is gegeven…