Maandag 19 oktober 2020 - 19.30 uur

Korte omschrijving van de lezing

Kunstenaars hebben altijd een haat-liefde verhouding gehad met officiële instituten als musea en academies. Vanaf de late jaren 60 vertaalde die houding zich in een artistieke praktijk die bekend staat als ‘institutionele kritiek’. Die bestond erin dat de kunstenaar de instituten op een kritische en creatieve wijze op de korrel nam, vaak binnen de muren van dat instituut zelf. Soms gingen kunstenaars zover fake-instituten op te richten, als een persiflage of parodie van de echte kunstinstellingen. Een beroemd voorbeeld is het fictieve Musée d’art moderne – Département des Aigles (1969-1972) van de Belgische kunstenaar Marcel Broodthaers. Daarnaast ontwikkelden kunstenaars ook alternatieven voor het gangbare kunstonderwijs, en stelden ze daarmee de conventionele kunstacademies in vraag. In deze lezing wordt aan de hand van concrete voorbeelden een beeld geschetst van deze hybride praktijken. Daarnaast gaat de spreker in dialoog met Idris Sevenans en Tomas Beaujean, woordvoerders van de Antwerp Artist Run School (AARS).

Johan Pas

Johan Pas is doctor in de kunstwetenschappen en hoofd van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen (AP Hogeschool). Hij onderzoekt de strategieën die kunstenaars hanteerden en hanteren op het vlak van publicatie, presentatie en educatie. In 2015 richtte hij de Collection for Research on Artists’ Publications (CRAP!) op. Hij stelde diverse tentoonstellingen samen en publiceerde een aantal boeken, met als meest recente Artists’ Publications: The Belgian Contribution (Koenig Books, London, 2017).